Γράφει ο Ρένος Αρβανίτης
Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν βρίσκεται ούτε 10 ημέρες στην Αθήνα και όμως σε αυτούς τους τρεις πρώτους αγώνες έχει καταφέρει να παρουσιάσει την ΑΕΚ, όπως ακριβώς περιμέναμε να την δούμε από την αρχή της σεζόν.
Μία ομάδα δυσκολοκατάβλητη, που θα “κρατάει” το μηδέν στην άμυνα και πετυχαίνοντας κάποιο/α τέρμα στην επίθεση θα καταφέρνει να κερδίζει τα παιχνίδια. Με συνοχή, καλή κυκλοφορία και ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ.
Μία ομάδα συνέχεια δηλαδή της περυσινής ΑΕΚ του Γκουστάβο Πογιέτ.
Δυστυχώς όπως έχουμε επισημάνει πολλάκις η επιλογή του καλοκαιριού για τον πάγκο της ομάδας δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να εγγυηθεί αυτή την συνέχεια… κάθε άλλω. Και τα λάθη πληρώνοται…
Το ρόστερ πολλοί από εμάς υποστήριζαν ότι δεν είναι κακό, αλλά είναι ένα ρόστερ που είχε τις προϋποθέσεις να χτυπήσει έως το τέλος το πρωτάθλημα, ή έστω να βρίσκεται σε σχετικά κοντυνή απόσταση από την κορυφή. Και σε κάθε περίπτωση όχι να είναι κάτω από Πανιώνιους και Ξάνθες. Ένα ρόστερ όμως που είχε και κάποιες χτυπητές αδυναμίες. Η έλλειψη ενός ακόμη αμυντικού χαφ ήταν παραπάνω από εμφανής. Όπως και η σημαντικότερη έλλειψη. Ενός φορ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ και με φιλοδοξίες (πράγματα που τα είχαμε επισημάνει, δείτε εδώ)
Οι διοικούντες είδαν τα κενά έστω και καθυστερημένα και τα κάλυψαν. Προστέθηκε στην ομάδα ο διεθνής με την Βοσνία Βράνιες, όπου μαζί με Τσιγκρίνσκι, Κολοβέτσιο και Λαμπρόπουλο αποτελούν πλέον την τετράδα των σέντερ μπακ.
Στο χώρο του κέντρου προστέθηκε ο Αϊντάρεβιτς. Ένας παίκτης που σίγουρα δεν έχει τα τρεξίματα του Γιόχανσον ή του Σιμόες, διαθέτει όμως κάποια άλλα χαρακτηριστικά (κάθετη μπαλιά, καλή σέντρα, καλό αριστερό πόδι) και αποτελεί εναλλακτική λύση μαζί με τον Γαλανόπουλο για την δυάδα των αμυντικών χαφ. Κενό που φώναζε… γιατί δεν είναι δυνατόν Σιμόες και Γιόχανσον να βγάζουν 40 ματς την σεζόν…
Και πάμε στο σημαντικότερο. Στο σέντερ φορ. Εδώ που άπαντες έλεγαν ότι η ομάδα ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ να κάνει την ΥΠΕΡΒΑΣΗ. Και την έκανε. Έστω και με σημαντική καθυστέρηση. Ο Αραούχο είναι παίκτης από το πάνω ράφι… όπως συνηθίζουμε να λέμε. Στην τέλεια ηλικία (25 ετών) και με την φιλοδοξία να επιστρέψει στους κορυφαίους. Αυτά δεν ζητάγαμε; Αυτό έγινε. Δεν ξέρω τι θα πετύχει ο Αραούχο εντός του γηπέδου. Κανένας μας δεν μπορεί να το ξέρει για οποιαδήποτε μεταγραφή.
Στην περίπτωσή του όμως ΚΑΝΕΙΣ, μα κανείς δεν μπορεί να πει εκ των προτέρων ότι δεν είναι μία ΚΟΡΥΦΑΙΑ για την Ελλάδα κίνηση. Από μετά Χριστόν προφήτες όντως στην χώρα μας έχουμε ΥΠΕΡΕΠΑΡΚΕΙΑ…
Κινήσεις που σε κάθε περίπτωση δείχνουν ότι ναι μεν τα λάθη έγιναν το καλοκαίρι, αλλά αναγνωρίστηκαν και διορθώθηκαν. Ουδείς αλάνθαστος. Σημασία έχει να υπάρχει η ειλικρινής διάθεση να τα διορθώνεις. Kαι μάλιστα στην περίπτωσή μας με τον καλύτερο δυνατό (για την εποχή) τρόπο.
Για τον Μανόλο Χιμένεθ δεν θέλω ακόμη να γράψω πολλά. Σίγουρα πρόκειται για ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ με σημαντική θητεία στο κορυφαίο πρωτάθλημα. Θητεία που δεν έχει ούτε ο Μπέντο, ούτε ο Ουζουνίδης, ούτε ο Ίβιτς, ούτε ο Λουτσέσκου (για να μην τρελαθούμε…). Και φυσικά δεν είχαν και οι Κετσπάγια, Μοράις (ως πρώτος προπονητής).
Αν τα καταφέρει, θα κερδίσει επάξια την θέση του και για την επόμενη σεζόν. Κάτι που ισχύει και για τον κάθε ποδοσφαιριστή της ομάδας μας. Όλοι τους οφείλουν να αποδεικνύουν αδιάλειπτα ότι γνωρίζουν ποια φανέλα φοράνε. Προσωπικά εύχομαι να το καταφέρουν. Όλοι ΜΑΖΙ. Γιατί ΌΛΟΙ ΑΕΚ είμαστε!
VAMOS!!!