AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Κάθε ποδοσφαιριστής που έρχεται σε μια μεγάλη ομάδα στοχεύει, αφενός στο να εδραιωθεί στην ομάδα και να γίνει σημαντικός παράγοντας και αφετέρου να πάει κάποια στιγμή σε μεγαλύτερο σύλλογο. Ωστόσο πολλοί είναι αυτοί που συνήθως πιάνουν ταβάνι, δηλαδή επί της ουσίας δεν εξελίσσονται άλλο και παραμένουν στάσιμοι δίχως δείγματα εξέλιξης. Παρακάτω σας εκθέτω με επιχειρήματα τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που έπιασαν ταβάνι, παραμένοντας εγκλωβισμένοι στις αδυναμίες τους.
Δημήτρης Κολοβέτσιος.
Ο Στόπερ της Ένωσης ήρθε στα δύσκολα, όταν η ΑΕΚ έπαιζε β εθνική και εδραιώθηκε στα μετόπισθεν επί Δέλλα και Πογέτ και μαζί με τον Λαμπρόπουλο αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα δίδυμα της κιτρινόμαυρης άμυνας. Ωστόσο ο συγκεκριμένος παίκτης έπιασε το ταβάνι του στην ΑΕΚ και φέτος με τον ερχομό του Βράνιες και Τσιγκρίνσκι παίρνει ελάχιστο χρόνο συμμέτοχης. Παράλληλα ο Λαμπρόπουλος έκανε βήματα μπροστά εν συγκρίσει με τον Κολοβέτσιο για αυτό και ανανέωσε πρόσφατα με την ομάδα. Ο Κολοβέτσιος αν και μετράει δυο γκολ με την Ένωση, η εικόνα του υστέρει σε σχέση με τους υπόλοιπους αμυντικούς και όπως όλα δείχνουν θα αποτελέσει παρελθόν το προσεχές καλοκαίρι. Η ΑΕΚ όπως είναι γνωστό ψάχνει στην αγορά και για έναν αριστεροπόδαρο αμυντικό που θα αποτελέσει βασική επιλογή του Χιμένεθ.
Χρήστος Αραβίδης
Ο Αραβίδης ήρθε στην ομάδα, από μια πολύ καλή χρονιά στον Πανιώνιο και όντας από μικρός Αεκτζής δέθηκε με το καλημέρα στην ΑΕΚ και τους οπαδούς της, που ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα αγαπημένα παιδία της εξέδρας. Το δέσιμο αυτό δυνάμωσε στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, όπου ο Άραβας, όπως συνηθίζεται να τον φωνάζουν, σκόραρε με υποδειγματικό τρόπο απέναντι στον Ολυμπιακό και πανηγύρισε δείχνοντας στο κοινό, το νούμερο της φανέλας του δηλαδή το 21. Από τότε η δυναμική του αυξήθηκε στην ΑΕΚ και αποτέλεσε ενα από τα βασικά κανόνια της επίθεσης με αποκορύφωμα την περσινή σεζόν, όπου ο Έλληνας σκόρερ κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος, ματώνοντας κυριολεκτικά για την φανέλα. Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία που έμελε να προκαλέσει μεγάλο ντελίριο και παράλληλα τρολάρισμα στα σόσιαλ μέντια, όπου ο Αραβίδης φωνάζοντας από χαρά σηκώσε ψηλά το πολυπόθητο κύπελλο και αποκαλύφθηκε το στόμα του, στο οποίο έλειπαν δόντια. Ο ίδιος το απόλαυσε και το χάρηκε όσο πότε άλλο. Στο αγωνιστικό κομμάτι λοιπόν ο Αραβίδης πέρσι έκανε πολύ καλή σεζόν καθώς ο υπερτερούσε στο επιθετικό πλαίσιο εν συγκρίσει με τον Τσιμπούρ που δεν πρόσφερε τα μέγιστα, κυρίως λόγω τραυματισμού. Ο Ερχομός του Πέκχαρτ, επί Πογέτ δεν τον επηρέασε αρνητικά καθώς ο Τσέχος αρκέστηκε σε μια μέτρια σεζόν. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως με τις εμφανίσεις του, ο Αραβίδης κατάφερε να γίνει και διεθνής με την Εθνική ομάδα.
Ωστόσο η φετινή χρονιά έμελε να είναι διαφορετική και καθοριστική για το μέλλον του στην ΑΕΚ. Η ομάδα το καλοκαίρι έφερε ένα δυνατό όπλο για την επιθετική της γραμμή, τον Ούγκο Αλμέιδα, ο οποίος θα ήταν η βασική επιλογή του Κετσπάγια, για την επίθεση της Ένωσης. Όμως τελικά ο Πορτογάλος σούπερ σταρ αν και διαθέτει πολύ καλά χαρακτηριστικά, οι συχνοί τραυματισμοί του δεν του επέτρεψαν να δώσει τα ανάλογα, χάνοντας την θέση βασικού. Στο διάστημα αυτό λοιπόν, ο Πέκχαρτ, ο οποίος είχε ακούσει πολλά από το φίλαθλο κοινό, έκανε ένα δυναμικό come back και με πολύ δουλειά στις προπονήσεις έφτασε να είναι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα για την ΑΕΚ, ξελασπώνοντας πολλές φορές την ομάδα και να παίρνει δικαιολογημένα την φανέλα βασικού σπίτι του. Μια κατάσταση που δεν άρεσε καθόλου στον Αραβίδη, ο οποίος στον αγώνα με τον ΠΑΣ μέσα στο ΟΑΚΑ προέβει σε μια κίνηση που ίσως του κοστίσει την παραμονή του στην ομάδα. Ο Έλληνας επιθετικός, κουτούλισε τον αντίπαλο εκτός φάσης και άφησε από νωρίς την ομάδα του με δέκα παίκτες, σε έναν αγώνα όπου τελικά η Ένωση δεν κατάφερε να βγει νικήτρια. Η κίνηση αυτή όπως φαίνεται δεν εκνεύρισε μόνο τον κόσμο, αλλά και τον ισχυρό άντρα της Ένωσης, που πλέον το αγαπημένο παιδί έπεσε αρκετά στα μάτια του. Η αλήθεια είναι πως ο Αραβίδης, πολλές φορές προκαλούσε είτε μέσα στο γήπεδο είτε εκτός με διάφορα ποστ στα σόσιαλ μέντια που έδινε τροφή για σκέψη. Ο ίδιος, όμως με τον ερχομό του Χιμένεθ κατάφερε να πάρει κάποιες ευκαιρίες και έδειξε μετανιωμένος, μάλιστα σκοράροντας και σε δυο διαδοχικά παιχνίδια, οπού μπήκε αλλαγή. Όμως ο ερχομός του Αραούχο και η ενδεχόμενη παραμονή του Αργεντίνου δίνει λιγοστές ελπίδες στον Αραβίδη για ενδεχόμενη ανανέωση συμβολαίου. Εδώ που τα λέμε, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Άραβας κατάφερε και έπιασε ταβάνι με την Ένωση και μάλιστα τον ευχαριστούμε θερμά για την προσφορά του στην ομάδα. Η αλήθεια είναι πως αν θες να χτυπήσεις πρωτάθλημα θα πρέπει να έχεις στην γραμμή της κρούσης παίκτες όπως ο Αραούχο η ο Πέκχαρτ, ο οποίος αξίζει να παραμείνει στην ομάδα. Ο Αραβίδης εκτός από το πάθος και το πρέσινκ που μπορεί να σου προσφέρει δεν διαθέτει κάτι άλλο ποιοτικό πάνω του, αντίθετα πολλές φορές χαλάει και επιθέσεις της ομάδα, εκνευρίζοντας κόσμο και προπονητή.Μιχάλης Μπακάκης
Ο Μιχάλης Μπακάκης όταν αφίχθη στην ΑΕΚ, άπαντες μιλούσαν για μια σπουδαία μεταγραφή, όπου στο μέλλον θα έβγαινε στην ΑΕΚ. Τελικά ο Έλληνας δεξιός μπακ, κατάφερε να κάνει μια καλή σεζόν, κερδίζοντας έτσι και αυτός την συμμετοχή του στην Εθνική, όμως η μαύρη αλήθεια είναι ότι στην ΑΕΚ παραμένει στην σκιά του Γκάλο. Ουδείς δεν αμφιβάλει για αυτή την κατάσταση, καθώς ο Βραζιλιάνος βρίσκεται ένα κλικ πιο πάνω από τον Μπακάκη. Τα χαρακτηριστικά του Γκάλο, όπως η σέντρα το καλό σουτ και το γεγονός ότι πατάει περιοχή υπερτερούν σε σχέση με αυτά του Μπακάκη. Ο οποίος ίσως να είναι λίγο καλύτερος στην ταχύτητα αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο για να πάρει την φανέλα σπίτι του. Όπως και να έχει το ίδιο ισχύει και για τον Μπακάκη, θαρρώ πως ο παίκτης έχει πιάσει ταβάνι με την Ένωση και δεν μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτό που βλέπουμε. Βέβαια η ΠΑΕ τον εμπιστεύεται και τον ανανέωσε πρόσφατα και μένει να δούμε αν θα κάνει βήματα μπρός και θα αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Μακάρι να με διαψεύσει και από τη νέα σεζόν δίπλα στον Μανόλο να δούμε έναν πολύ δυνατό Μπακάκη.
Γιαννής Ανέστης
Τι να πρώτο πει κανείς για τον Ανέστη, ο ίδιος αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για την ίδια την ΑΕΚ. Ένα παιδί που αναμφισβήτητα έχει πολύ ταλέντο για να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό αλλά εδώ και 3 χρόνια παραμένει εγκλωβισμένος στην μεγάλη του αδυναμία, αυτή των εξόδων του. Πέρσι αλλά και φέτος έκανε πολλά λάθη στα γκολπόστ με αποτέλεσμα να κρεμάσει πάμπολλες φορές την ομάδα. Γκολ κραυγαλέα που δεν επιτρέπετε να τα δέχεσαι, όταν παίζεις σε μεγάλη ομάδα. Μια μεγάλη ομάδα για να πάει για πρωτάθλημα πρέπει στο τέρμα να έχει κάτι ανάλογο και ο Ανέστης δείχνει να μην είναι αυτός που θα δώσει σιγουριά στα γκολπόστ. Οι κακές του εμφανίσεις φέτος οδήγησαν τον προπονητή Μοράις να εντάξει στην βασική εντεκάδα τον Μπαργκας. Ένας τερματοφύλακας που κατ εμέ είναι σίγουρα καλύτερος από τον Ανέστη αλλά δεν μπορώ να πω ότι είναι αυτός που χρειάζεται η ΑΕΚ για να κάνει πρωταθλητισμό. Η γνώμη μου σε αυτό το κομμάτι παραμένει η ίδια, ότι η ΑΕΚ πρέπει επιτέλους να φέρει έμπειρο τερματοφύλακα, που να εμπνέυσει και τους μικρούς, έτσι ώστε δίπλα του να γίνουν καλύτεροι. Η στασιμότητα του Ανέστη δείχνει δυο πράγματα. Πρώτον, ότι ίσως αυτό είναι το ταβάνι του και δεν μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω και δεύτερον ότι η ΑΕΚ υστερεί στη προπόνηση τερματοφυλάκων. Γιατί ως γνωστόν, ο προπονητής τερματοφυλάκων οφείλει να δουλεύει σκληρά στις προπονήσεις με τις αδυναμίες του τερματοφύλακα με σκοπό να τον βελτιώσει σε βάθος χρόνου. Κάτι τέτοιο φαίνεται να μην έγινε καθώς, όπως προανέφερα ο Ανέστης αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα. Απαραίτητη είναι και η διευκρίνηση πως ο Ανέστης είναι μεγάλος πεναλτάκιας. Αυτό το προσόν έκανε και τον Χιμένεθ να τον εμπιστεύεται και στον τελικό με τον ΠΑΟΚ , και αν δεν ήταν ο επόπτης και το τραγικό του λάθος, ίσως ο Ανέστης να ήταν ο ήρωας την βραδιάς. Γιατί αν το παιχνίδι πήγαινε στα πέναλτι τότε ο ΠΑΟΚ δεν είχε καμία ελπίδα. Όπως και να έχει θεωρώ πως ο Ανέστης έχει μένει στάσιμος στην ΑΕΚ και το ταβάνι του το έπιασε για αυτό και καλό είναι η Ένωση να κινηθεί και στην απόκτηση ενός έμπειρου τερματοφύλακα.
Γίνεται, επομένως, εύκολα κατανοητό πως αυτοί οι παίκτες έχουν δώσει τα μέγιστα στην ΑΕΚ και έχουν πιάσει το προσωπικό τους ταβάνι σε ότι αφορά την απόδοση τους. Αυτά τα παιδία πήραν την ευκαιρία τους και δυστυχώς δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν σε βάθος χρόνου. Η ουσία είναι ότι η φανέλα με τον δικέφαλο στο στήθος είναι βαριά και λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να την σηκώσουν. Αξίζει να σημειώσω πως, δεν έκανα αναφορά στον Μάνταλο, διότι επί της ουσίας πρόκειται να γράψω λίαν συντόμως ένα άλλο άρθρο σχετικά με τον αρχηγό της Ένωσης και την προβληματική του εμφάνιση. Σε καμία περίπτωση δεν τον βάζω σε αυτήν την κατηγορία, καθώς είναι δεδομένο πως μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας, αρκεί να βγάλει όλο το ταλέντο που διαθέτει και να έχει μια σταθερή απόδοση.
Ερρίκος Σουλολλάρι
