Γράφει ο Ηλίας Θεοδοσόπουλος.
Αυτά τα τρία μοναδικά γράμματα που συνοδεύουν την ζωή μας *ΑΕΚ* εκτός από τις αξίες τα ιδανικά την ιδέα τις μνήμες και τον πολιτισμό που πρεσβεύουν , έχουν μερικές φορές κάποια μαγικά χαρακτηριστικά πάνω στα οποία δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος απαντήσεις ή εξηγήσεις.
Ένα λοιπόν από αυτά τα “μαγικά” χαρακτηριστικά είναι το “συναισθηματικό δέσιμο” που υπάρχει μεταξύ παιχτών (Ελλήνων ή ξένων) που έρχονται στην ομάδα ή διαφορετικά και απλά η αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ αυτών και χιλιάδων οπαδών – φιλάθλων της ομάδας.
Δεν λέω ότι μεγάλωσαν έχοντας στο προσκέφαλο τους το έμβλημα της ομάδας αλλά όπως έχει αποδειχτεί στο παρελθόν αλλά όπως αποδεικνύετε και φέτος εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το ..μαγικό.
Φταίει το dna μας ; φταίει η ιδιοσυγκρασία μας και το ταπεραμέντο μας σαν κόσμος και ιδέα ;
Φταίει η μεγάλη μας η τεράστια αγάπη που υπάρχει για αυτήν την ομάδα και “θέλουμε” να ταυτίζουμε ή να ταυτιζόμαστε μέσα από αυτήν με πρόσωπα και καταστάσεις ;
Δεν ξέρω τι “φταίει” ..αλλά είναι πολλά τα παραδείγματα τέτοιων ποδοσφαιριστών που ήρθαν γνωρίζοντας τα απολύτως απαραίτητα για την ομάδα και που με την πάροδο των μηνών κατάφεραν να δεθούν τόσο πολύ συναισθηματικά ώστε να γίνουν “ένα” με εμάς!
Ένα τέτοιο λοιπόν χαρακτηριστικό φωτεινό παράδειγμα είναι αυτό του Σέρχιο Αραούχο.
Τις αγωνιστικές εξαιρετικές δυνατότητες του όλοι τις απολαύσαμε μέσα σε αυτούς τους 5 μήνες.
Εκρηκτικότητα – τεχνική – άμεση επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα – αντίληψη και αίσθηση του χώρου του γηπέδου- διορατικότητα – συνεχής κίνηση με ή χωρίς την μπάλα – και άμεση μεταβίβαση της μπάλας στον κενό χώρο ώστε να τον εκμεταλλευτούν οι συμπαίχτες του , είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία του “Έλ Τσίνο”.
Εκεί όμως που θέλω να σταθώ είναι σε αυτό το μαγικό χαρακτηριστικό που περιέγραψα πιο πάνω και που τον έκανε να δεθεί τόσο πολύ συναισθηματικά με τη ομάδα και τον κόσμο .
Σε αυτό συντέλεσαν σίγουρα και οι συμπαίχτες του με την συμπεριφορά τους έως προς το πρόσωπο του αλλά φυσικά και ο προπονητής Μανόλο Χιμένεθ.
Αυτό φαινόταν καθημερινά και μέσα από τις δηλώσεις του παίχτη αλλά και από τις κατά καιρούς δημοσιεύσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Με τον πιο περίτρανο όμως τρόπο φάνηκε από την συγκίνηση του στους τελευταίους δυο αγώνες και ακόμα πιο χαρακτηριστικά από τον ξέφρενο τρόπο με τον οποίο πανηγύρισε το τελευταίο (;) του γκολ με την ΑΕΚ στον αγώνα εναντίον του Πανιωνίου.
Ένα γκολ που ήξερε ο Σέρχιο ότι έστελνε την ομάδα στα αστέρια..αλλά και να μην έφτανε αυτό το γκολ, ήξερε μέσα του ότι έκανε τα ΠΑΝΤΑ για να βοηθήσει την ομάδα και ήθελε να “ανταποδώσει” με αυτόν τον τρόπο όλη αυτήν την φιλοξενία που του παρείχε και την στήριξη που του έδωσε ώστε να ξαναβρεί τον πολύ καλό εαυτό του μέσα από τους αγώνες.
Αυτό το γκολ στην ουσία ήταν το “ευχαριστώ” του σε όλον τον κόσμο για την μεγάλη αγάπη που του έδειξε.
Ελπίζουμε Σέρχιο να μην ήταν το τελευταίο και να προσπαθήσει η διοίκηση με όλες τις δυνάμεις της να κάνει τα πάντα ώστε να σε δούμε και του χρόνου, ανεβαίνοντας ένα ακόμα σκαλί παραπάνω που έμεινε από τότε που γυρίσαμε , δηλαδή την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Αν τελικά δεν επιτευχθεί κάτι τέτοιο είμαστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΛΟΙ ότι η ΑΕΚ θα είναι πάντα στην καρδιά σου και θα συνεχίσει να καίει ο έρωτας σου γι αυτήν όπως άλλωστε δήλωσες .
Εμείς έτσι και αλλιώς είμαστε “καψούρηδες” με αυτήν από την ημέρα που γεννηθήκαμε .
Όπως και να έχει είσαι ¨ένας’ από εμάς εμάς πλέον και η αγκαλιά του Δικέφαλου Αετού σε περιμένει πάλι για να σε οδηγήσει στα αστέρια..εκεί που δηλαδή ανήκεις.
Σέρχιο Αραούχο σε ευχαριστούμε !