Ο Άκης Γεωργίου γράφει για το καλοκαίρι της ήδη σχηματισμένης ΑΕΚ του Αλμέιδα που έχει τις πιο γερές βάσεις στον εγχώριο ανταγωνισμό και περιμένει την ενίσχυση για να κάνει το κάτι παραπάνω.
Το καλοκαίρι είναι εποχή εποχή ποδοσφαιρικής χαρμάνας, όμως είχε, έχει και θα έχει πάντα το ενδιαφέρον του. Καμπάνια για τα διαρκείας, μεταγραφές, νέα φανέλα, νέα όνειρα για τη σεζόν που έρχεται. Το θετικό για την ΑΕΚ του σήμερα, είναι ότι σε αντίθεση με την ΑΕΚ του χθες, δεν έχει και τόσο μεγάλη ανάγκη να ονειρευτεί, αφού η πραγματικότητά της είναι βγαλμένη μέσα από τις -επί σειρά ετών- προσευχές όλων όσων την αγαπούν. Κυρίως λόγω του γεγονότος ότι πλέον υπάρχει ξανά στη ζωή της η Φιλαδέλφεια, αλλά όχι μόνο για αυτό.
Σχηματισμένη ήδη, περιμένοντας τις… ενισχύσεις
Ακόμα και αύριο να χρειαζόταν να παίξει, πριν καν προλάβει να ενισχυθεί, η «Ένωση» έχει ήδη μια έτοιμη και εντελώς ανταγωνιστική ομάδα και ένα γκρουπ που έκανε το πιο δύσκολο και πλέον θα κληθεί να κάνει το λιγότερο δύσκολο, συνεχίζοντας για δεύτερη σεζόν να πατάει στις ίδιες αρχές.
Πολλές ιδανικές συγκυρίες μαζεμένες
Μιλώντας για τις μεταγραφές πρέπει να σταθούμε σε κάτι. Η ΑΕΚ πέρσι ήταν η εξαίρεση του κανόνα αφού έκανε πολλές μεταγραφές και της βγήκαν σχεδόν όλες. Σπάνια συμβαίνει αυτό στο ποδόσφαιρο και ευτυχώς η δημιουργία του κορμού έβγαλε τον σύλλογο από τη δύσκολη και δυσάρεστη θέση να αλλάζει κάθε χρόνο ρόστερ.
Όλες αυτές οι μαζεμένες θετικές συγκυρίες που έχουν δημιουργηθεί, πέφτουν πάνω στη συγκυρία της καλύτερης συνύπαρξης του Μελισσανίδη με προπονητή της ΑΕΚ μετά τη δεκαετία του ’90. Ο «Μελισσάν» είναι πιο ψημένος από ποτέ με την ομάδα και δείχνει βαθιά διατεθειμένος να κάνει ότι και πέρσι, παρέχοντας στον προπονητή ένα ρόστερ με ακόμα μεγαλύτερες (λόγω Ευρώπης) ποιοτικές επιλογές.
Στο παραπάνω κάδρο των μεταγραφών μπορεί να προστεθεί και η ικανότητα στόχευσης του Αλμέιδα η οποία φάνηκε τόσο στην περίπτωση του Πινέδα που ήρθε, αλλά και του Χουάνγκ που δεν ήρθε. Ο κόουτς, μέσα σε όλα, είναι και ο πιο λειτουργικός προπονητής της ΑΕΚ στο κομμάτι των μεταγραφών, αφού τόσο η συνεργασία με τον σύλλογο όσο και η αποτελεσματικότητα της πρώτης σεζόν, δεν αφήνουν και μεγάλα περιθώρια κουβέντας…
Μεγάλο κεφάλαιο αλλά…
Ο Πινέδα ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για την περσινή ΑΕΚ και ένας παίκτης που δύσκολα θα αναπληρωθεί σε περίπτωση που φύγει. Πού να βρεις παίκτη να κάνει με τόση προθυμία όσα ο Μεξικάνος, να είναι «παιδί» του προπονητή και να έχει αυτού του επιπέδου την ποιότητα; Δύσκολο. Αν φύγει, κακά τα ψέματα, θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την ομάδα της νέας σεζόν, όμως δεν πρέπει να ξεχνάει ποτέ κανείς το εξής: Η ΑΕΚ του Αλμέιδα είναι μια ομάδα που διακρίνεται μέσω του συνόλου. Το απέδειξε πολλές φορές. Δε μάσησε όταν της έλειψε ο Αραούχο, ο Γκαρσία, ο Γκατσίνοβιτς, ο Πινέδα και πόσοι άλλοι. Σημαντική παράμετρος…