AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Ο Στράτος Γυμνάγος γράφει για το παιχνίδι της περασμένης Τρίτης με αντίπαλο την Γαλατά στην πρόβα τζενεράλε της Ένωσης για τα προκριματικά του Champions League και δηλώνει πεπεισμένος πως η Ένωση θα καταφέρει και φέτος να κάνει μεγάλα πράγματα.
Καταρχάς, να ξεκινήσουμε από το γεγονός πως για άλλη μια φορά, είδαμε μέσα από το ποδόσφαιρο να αναδεικνύεται το ήθος, ο πολιτισμός και η ανθρωπιά. Φαντάζομαι πως όλοι καταλαβαίνετε τι θέλω να πω μ’αυτό. Κάτι που δυστυχώς στις μέρες μας δεν βλέπουμε συχνά, το είδαμε εκείνο το βράδυ. Μερικές φορές ο αθλητισμός γίνεται ένα… μέσο για να θυμηθούμε κάποια πράγματα που εξαιτίας κάποιων κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Μπράβο λοιπόν σε όσους συνέβαλαν στο να δούμε αυτές τις πολύ όμορφες εικόνες με τα πανό και τα μηνύματα αλληλεγγύης από τους… γείτονες. Γιατί στο ποδόσφαιρο δεν πρέπει να υπάρχουν οι αντιπαλότητες και οτιδήποτε άλλο που σπέρνει την διχόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά να είναι μια… ευκαιρία για να βγαίνει προς τα έξω αυτή η υγεία, αυτός ο σεβασμός και το τελειώνω εδώ.
Πάμε τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι. Εκεί όπου η ΑΕΚ πραγματικά με εντυπωσίασε, ομολογώ πως ξεπέρασε τις προσδοκίες μου, όσον αφορά την εικόνα της. Περίμενα φυσικά να την δω ανεβασμένη και με καλό αγωνιστικό πρόσωπο (άλλωστε έπαιζε με την πρωταθλήτρια Τουρκίας και για μένα προσωπικά απέναντι σε τέτοιες ομάδες βεληνεκούς θα δείξεις τι πραγματικά αξίζεις), αλλά δεν περίμενα να την δω τόσο οργανωμένη μέσα στο γήπεδο και μάλιστα τόσο νωρίς χρονικά.
Μία ΑΕΚ που έπεισε (έτσι πιστεύω τουλάχιστον) και θα πείσει πολλούς στην πορεία, ότι είναι εδώ και φέτος για να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της και να κάνει ξανά τον κόσμο της να χαμογελάσει. Όμορφη κυκλοφορία της μπάλας, σωστές κατευθύνσεις, πάσες την κατάλληλη στιγμή και τρία γκολ… ποιήματα, χάρμα ιδέσθαι. Εξάλλου, ευχαριστημένος στον Μαρίνο Ουζουνίδη δήλωσε και ο Δημήτρης Μελισσανίδης που του τόνισε πως αυτή την ΑΕΚ θέλει να βλέπει, με αρχή, μέση και τέλος. Μία ΑΕΚ που να παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και… αυτοματισμού. Να μπαίνει ο αντίπαλος στον αγωνιστικό χώρο και να… πονοκεφαλιάζει. Αυτή την ΑΕΚ λοιπόν, παρακολουθήσαμε την Τρίτη το βράδυ, που κοίταξε στα μάτια την Γαλατασαράϊ και δεν… μάσησε. Το μοναδικό πρόβλημα είναι οι στημένες φάσεις, που μία εξ αυτών ήταν η αιτία να δεχτούμε το πρώτο γκολ, εκεί όπου η άμυνα ολιγώρησε. Ένα κομμάτι στο οποίο χρειάζεται βελτίωση για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο). Ναι, ήταν φιλικός αγώνας (και προσωπικά για μένα τα επίσημα είναι αυτά που μετράνε). Ναι, είναι ακόμα νωρίς. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν βαδίζουμε σε καλό δρόμο, το αντίθετο μάλιστα. Στα δικά μου μάτια, θα δούμε την ομάδα που είδαμε πέρυσι και ακόμα καλύτερη, θα με θυμηθείτε μέσα στη χρονιά, ακόμη είναι νωρίς, σιγά σιγά.
Όπως μας άρεσε λοιπόν πέρυσι, έτσι θα μας αρέσει και φέτος, κι ακόμα περισσότερο. Δεν έχει σημασία που άργησαν να γίνουν οι απαραίτητες προσθήκες, αυτό που μετράει είναι πως πραγματοποιήθηκαν, και μάλιστα οι περισσότεροι παίκτες (από τους… καθυστερημένους) ήρθαν ήδη… φτιαγμένοι, έτοιμοι για να μπουν στα βαθιά, να προσαρμοστούν κατευθείαν, να προσφέρουν, έχοντας ήδη κάνει την προετοιμασία τους και τις προπονήσεις τους στις ομάδες που υπήρχαν προηγουμένως.
Συνεχίζουμε λοιπόν, προχωράμε με κάτω το κεφάλι και με δουλειά για να γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Η προσοχή πλέον έχει στραφεί στο πρώτο μεγάλο παιχνίδι της Τετάρτης με τους Σκωτσέζους, όπου οι «κιτρινόμαυροι» θέλουν πάση θυσία το θετικό αποτέλεσμα (και αν γίνεται ένα γκολ, για να μην μπούμε σε… περιπέτειες, ο νοών νοείτω) για να καταφέρουν μετά εδώ στην Αθήνα να κάνουν αυτό που πρέπει, να την στείλουν στους ομίλους έπειτα από πολλά χρόνια (εφόσον περάσουν βέβαια και από τα πλέι-οφ).
Υ.Γ.: Τι έκανε ο Κλωναρίδης ρε παιδιά… Τι… κουρσάρα ήταν αυτή και τι ασίστ έδωσε μετά στον Λιβάια. Μου βγήκε το μάτι. Λέτε φέτος να δούμε έναν μεταμορφωμένο Βίκτωρα; Μακάρι, τι να πω, γιατί είναι κρίμα και προσωπικά πιστεύω πως μπορεί, θα δείξει εν καιρώ.
Υ.Γ.1: Όσον για τον Πόνσε, προσωπική μου εκτίμηση είναι πως πρέπει να περιμένουμε λίγο. Θέλει τον χρόνο του, όπως ο Λιβάια όταν πρωτοήρθε πέρυσι. Θυμάστε πως ήταν στην αρχή; Σερνόταν. Μετά όμως, έκανε χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ να φωνάζουν ρυθμικά το όνομά του. Έτσι πιστεύω θα γίνει και με τον Αργεντινό, απλά χρειάζεται ένα συγκεκριμένο διάστημα για να μπορέσει να φτάσει εκεί που πρέπει και να είναι έτοιμος να προσφέρει. Μην ξεχνάμε άλλωστε το… θρίλερ της μεταγραφής του και πόσο καιρό διήρκησε η όλη υπόθεση, ένα διάστημα κατά το οποίο ήταν σε πλήρη απραξία. Οπότε, υπομονή.
Υ.Γ.2: Όσον αφορά τον Ναό μας, πιστεύω δεν χρειάζεται να πω κάτι, τα βλέπετε, όσο πάει και… σηκώνεται. Είχαμε και επίσκεψη χθες ξανά από τον διοικητικό ηγέτη του «Δικεφάλου», προκειμένου να ρίξει ένα… βλέφαρο στα έργα, στην εξέλιξή τους. Και έμεινε ευχαριστημένος, λογικό άλλωστε, όλα κυλάνε ρολόϊ, όπως πρέπει. Αυτή λοιπόν είναι η ΑΕΚ του Μελισσανίδη, μια ομάδα που με το πέρασμα των χρόνων θα μεγαλώνει και περισσότερο, θα γίνεται πιο δυνατή κι εμείς θα την καμαρώνουμε. Καλό σας μεσημέρι και καλό Σαββατοκύριακο, με υγεία.
