AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Ο κόσμος της ΑΕΚ αναγνωρίζει την σημαντική βελτίωση της ομάδας σε σχέση με την περσινή σαιζόν, έχει σιγουριά για το πρωτάθλημα και βλέπει ότι έχει προπονητή που μπορεί και χτίζει ομάδα επιπέδου Champions League παρά τα όποια λάθη και την απειρία του.
Γράφει ο Σπύρος Στιβακτάς
Διαχρονικά ο κόσμος της ΑΕΚ αποτελεί μια ….ειδική περίπτωση. Λατρεύει το καλό επιθετικό σωστό ποδόσφαιρο, στέκεται πάντα δίπλα στην ομάδα του ακόμα και στις δυσκολότερες στιγμές που μπορεί να βρεθεί ένας φίλαθλος. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί σύλλογοι και εντός της χώρας αλλά και σε όλη την Ευρώπη που στις δύσκολες στιγμές τους, βίωσαν την εγκατάλειψη του κόσμου τους με αποτέλεσμα είτε να αρμενίζουν σε μικρές κατηγορίες για χρόνια είτε να διαλύονται οριστικά σαν σωματεία.
Ο κόσμος της ΑΕΚ λοιπόν ξέρει να αναγνωρίζει την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών της ομάδας, ξέρει να ασκεί μόνο θετική πίεση, ξέρει να χειροκροτά στο αρνητικό αποτέλεσμα ειδικά όταν αυτό έχει έρθει άδικα, ξέρει πώς να απαιτήσει την βελτίωση της ομάδας του και χαίρεται όταν βλέπει αυτό να συμβαίνει. Η ποδοσφαιρική κρίση του είναι τόσο υψηλή όσο και η υπομονή του.
Κρίνει λοιπόν πολύ θετικά την προσπάθεια αυτή του προπονητή Μαρίνου Ουζουνίδη ο οποίος παρουσιάζει από τα φιλικά ακόμα μια ομάδα που ψάχνει τον κυρίαρχο ρόλο στο παιχνίδι, μια ομάδα που παίζει κάθετα, με υπομονή, που παίζει επιθετικά και δημιουργεί πολλές φάσεις για γκολ. Ο Μαρίνος στέκεται πάντα δίπλα στους ποδοσφαιριστές με σεβασμό, τους κάνει καλύτερους παίχτες, βελτιώνει μέρα την ημέρα την ομάδα του, μελετά λεπτομερώς τον αντίπαλο, προετοιμάζει και στήνει την ομάδα του σωστά και κυρίως ορθολογικά σε κάθε παιχνίδι.
Τα 3 ωστόσο αρνητικά αποτελέσματα της ομάδας στα 4 τελευταία παιχνίδια άνοιξαν μια γενικότερη κουβέντα μεταξύ των φίλων της ΑΕΚ. Πολλά αρνητικά σχόλια από φίλους(;) της ομάδας στα ραδιόφωνα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα καφενεία και τα στέκια. Την μεγαλύτερη ευθύνη την ρίχνουν στη διοίκηση γιατί δήθεν δεν ενίσχυσε με μεταγραφές την ομάδα ενώ κάποιοι άλλοι τα βάζουν με συγκεκριμένους παίχτες. Η γενική παραδοχή ωστόσο, ακόμα και των αντιπάλων, είναι ότι η ομάδα ήταν σαφώς ανώτερη του αντιπάλου της στα δυόμισι απο τα 3 αυτά παιχνίδια που το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Ήταν καλύτερη του Άγιαξ στο Ά ημιχρονο στο Άμστερνταμ. Ήταν καλύτερη σε όλο το παιχνίδι στην Τούμπα, ήταν καλύτερη για τα τελευταία 70΄του παιχνιδιού με τη Μπενφίκα στο ΟΑΚΑ ενώ δεν ήταν χειρότερη στα πρώτα 20΄παρόλο που βρέθηκε να χάνει 2-0. Τί δείχνει αυτό; Σίγουρα δείχνει ατυχία. Όχι μόνο όμως. Δείχνει έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και απειρίας από όλους. Δεν μπορείς για παράδειγμα να παίζεις σε αυτό το επίπεδο, να κάνεις ένα καταπληκτικό παιχνίδι, να αναστατώνεις την αντίπαλη άμυνα πολλές φορές, να σκοράρεις δύο γκολ και όταν έχεις την ευκαιρία της ολικής ανατροπής, μιας επικής νίκης που θα παραμιλά όλη η Ευρώπη, να μην έχεις το καθαρό μυαλό να κάνεις την καλύτερη επιλογή, ειδικά όταν δεν δέχεσαι και καμία πίεση από αντίπαλο στη φάση.
Δεν γίνεται επίσης 6(!) αμυνόμενοι να μην παίρνουν την μπάλα από έναν αντίπαλο που επιδίδεται σε ένα επιθετικό σόλο ή να μην τον σταματούν στο κέντρο με ένα φάουλ. Ειδικά μετά την πρόσφατη κουβέντα για το συγκεκριμένο θέμα που άνοιξε με αφορμή το δεύτερο γκολ που δέχτηκε η ομάδα στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ. Απειρία και για τον προπονητή βεβαίως Μαρίνο Ουζουνίδη που παρουσιάζει ένα έλλειμμα ικανότητας στο κουτσάρισμα.
Για παράδειγμα στο χτεσινό παιχνίδι διατηρεί τους δύο κόφτες στο Β ημίχρονο και τα 2 σέντερ μπακ όταν ο αντίπαλος παίζει με παίχτη λιγότερο και έχει ταμπουρωθεί για να κρατήσει το προβάδισμα των 2 γκολ που έχει. Πρέπει αναγκαστικά να ανεβάσεις την ομάδα σου πιο ψηλά, να ψάξεις τις πλαγιοκοπήσεις και από τις δύο πλευρές και τα σουτ υπό καλές προϋποθέσεις ενώ διατηρείς ένα βάθος πίσω με 2 γρήγορους παίχτες ώστε να κόβεις την οιαδήποτε υποψία αντεπίθεσης. Η διατήρηση των 2 σέντερ μπακ και των 2 εξαριών στο Β΄ημίχρονο, οδήγησε σε παράλληλο και αναχρονιστικό ποδόσφαιρο για μεγάλο διάστημα. Η θεωρία λοιπόν λέει ότι η αλλαγή του Μαρίνου στο 80΄, Γκάλο αντί Σιμόες, θα έπρεπε να έχει γίνει στην ανάπαυλα. Και όμως.
Η ομάδα του Μαρίνου άγγιξε την ολική ανατροπή και ελέω κακών επιλογών σε κάποια τελειώματα ή ελέω Βλαχοδήμου, δεν κατέστη εφικτή. Αν είχε γίνει το 3-2 θα είχαμε διθυράμβους απο χτες το βράδυ σε ραδιόφωνα, σόσιαλ μίντια και εφημερίδες. Θεός ο ένας, Γίγαντας ο δεύτερος, Τιτάνας ο τρίτος. Θα κρύβονταν από όλους κάτω από το χαλί τα όποια αρνητικά ατομικά δείγματα που αναφέρονται πιο πάνω.
Μα ο κόσμος της ΑΕΚ πάντα θα ξέρει. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Και ξέρει ότι η ομάδα του έχει ποιότητα, παίζει όμορφα και με τις εμπειρίες αυτές που μαζεύουν όλοι, θα κυριαρχήσει στο πρωτάθλημα, θα κάνει δυνατή πορεία του χρόνου στην Ευρώπη, ο Ουζουνίδης θα γίνει Βασιλιάς στην ΑΕΚ και μαζί ομάδα και κόσμος θα ζουν πολλές υπέροχες στιγμές για πολλά χρόνια μέσα στην Αγια Σοφιά.
