«Μικρέ, παίξε την μπάλα σου και μην φοβάσαι τίποτα», είχε πει ο τεράστιος Ανδρέας Μουράτης στον 17άχρονο τότε Ανδρέα Σταματιάδη, την πρώτη φορά που βρέθηκαν αντιμέτωποι…
Τι άνθρωποι και αυτοί … Υπέροχοι, σπουδαίοι…. Άλλο το Ποδόσφαιρο τότε, άλλος ο Αθλητισμός …. Νέα Μελανδία με δελτίο που ακυρώθηκε και μετά στην ΑΕΚ… ΜΟΝΟ στην ΑΕΚ…. 1950- 1969, μια ολόκληρη ζωή….
Πρωταθλήματα, Κύπελλα σαν παίχτης, σαν προπονητής… Δέκα χρόνια αρχηγός… Πρωταθλήματα Β Εθνικής, Εθνική Ελπίδων, τελικός Ευρώπης με την Γαλλία, Χρυσό στους Μεσογειακούς του 1991 και μετά Ακαδημίες στην ΑΕΚ…. Μια ολόκληρη ζωή στην ΑΕΚ….. Τρόπος ζωής η ΑΕΚ…..
Το βασικό θέμα συζήτησης η ΑΕΚ… Και ο μεγάλος καημός το γήπεδο… Βλέπεις, το έχει ζήσει από την μικρή κερκίδα στην 3 που ήταν και τα αποδυτήρια… Να μεγαλώνει λίγο λίγο, μέρα με την μέρα…. Και μετά τα εγκαίνια του χλοοτάπητα με την Μπαρτσελόνα…
Και το καρβουνίδι που έτρεχε που βοήθαγε και την ομάδα στίβου στα 100 μέτρα και την σκυτάλη… Και η μαγική καταπακτή, που έμπαινες μικρό παιδί και έβγαινες γίγαντας μπροστά σε 40.000 κόσμο… Και μετά η σκεπαστή… Και μετά…. τίποτα….
«Θέλω να πάω να δω το γήπεδο», μας είπε πριν λίγο καιρό και πήγαμε…. 63 χρόνια μετά από την πρώτη φορά…. Θυμόταν όλες τις λεπτομέρειες του χώρου, γιατί πώς είναι δυνατόν να ξεχάσεις πώς ήταν το σπίτι σου….
Και έφτασα πάλι η σημερινή μέρα, όπως κάθε χρόνο…
Χρόνια πολλά πατέρα…
Η Ιστορία είσαι εσύ….
Κώστας Σταματιάδης.