Μου κόλλησε ο εγκέφαλος, με το Μακεδονικό και το μυαλό αρνείτο να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο…
Χθες λοιπόν, κάποια στιγμή το απόγευμα και πριν πάω στην “πρώτη” της Εθνικής Γυναικών στην Νέα Ιωνία, είπα να περάσω μια βόλτα από την Φιλαδέλφεια…. Να περπατήσω λιγάκι, να σουλατσάρω, να δω κανένα γνωστό ρε παιδάκι μου…
Όντως, από την πλατεία μέχρι την Βυζαντινή Γωνιά είδα αρκετούς… Με τελευταίο τον Νικολάκη τον Ξηροκώστα… Κατέληξα στο γήπεδο, όταν είχε πλαγιάσει ο ήλιος, βγαίνοντας ακριβώς μπροστά στην παλιά θύρα 18….. Ετοιμάζεται γοργά η παλιά θύρα των επισήμων…
Πήγα λοιπόν από την πάνω μεριά να δω τον πρώτο πυλώνα… Σιδερωμένος, μπετοναρισμένος μέχρι το επίπεδο 0… και με κάτι αναμονές – κτήνη να περιμένουν την σειρά τους…. Εξαιρετικά ισχυρά δομικά στοιχεία οι πυλώνες, θα είναι η ψυχή όλης της κατασκευής… Ήταν και κόσμος, με τα σκυλιά του, με τον καφέ του, με το παπάκι του, με το σουλάτσο του…..
Ακόμα δούλευε το εργοτάξιο όταν έφυγα, δεν σταματάει πια…. Για μένα ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα, μία τζούρα, έτσι για να καθαρίσει λιγάκι το μυαλό…. Να ξεκολλήσει και να ξεφύγει… Να μην σκέφτεται… Είναι τραγικό να είσαι σκεπτόμενος σήμερα…
Τοξικό για τον εαυτό σου, την ψυχή σου….
Κώστας Σταματιάδης.