AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Χθες το απόγευμα, μετά από μια πολύ γεμάτη ημέρα, ξεκίνησα να πάρω το τρένο να γυρίσω σπίτι. Το πρόγραμμα είχε δύο πολύ σοβαρές εκδηλώσεις, που συμμετέχει ή συνδιοργανώνει η ΟΧΕ και που θα διαβάσετε στα δελτία τύπου που θα βγουν. Και μετά συνάντηση στα γραφεία της Ομοσπονδίας, με τον Δάσκαλο, τον Χρήστο Γκοτζαμανίδη, για τα θέματα της Ανάπτυξης.
Μετά λοιπόν από όλα αυτά, μπήκα στο τρένο και περίπου στο ύψος του Περισσού, βρήκα μια θέση και κάθισα. Αφού απάντησα σε ένα μήνυμα, έβαλα το κινητό στην τσέπη και ξαφνικά ακούω μια φωνή από δίπλα να ρωτάει “θα το πάρουμε το πρωτάθλημα;”. Γυρίζω και βλέπω έναν άγνωστο κύριο, να με κοιτάζει χαμογελαστός. “Αν εννοείτε το χάντμπολ, είναι δύσκολο, γιατί θέλουμε συνδυασμό αποτελεσμάτων για να παίξουμε τελικό”, “το ξέρω” μου λέει και άρχισε να μου λέει ένα σωρό πράγματα, για την πορεία της ομάδας, για την Κασιμάτης, για τους μάγκες, για την Ερασιτεχνική, για το ποδόσφαιρο.
Πόσο περήφανος είμαι για όλα αυτά και ας μην μετράνε για άλλους. Κάποια στιγμή έπρεπε να κατέβω και με ευχαρίστησε για όλα, τόσο, που μας κοίταζαν οι υπόλοιποι καλά καλά, προσπαθώντας να καταλάβουν αν είμαι κανένας διάσημος, τρομάρα μου. “Θα τα πούμε το Σάββατο στο παιχνίδι” μου είπε και βγήκα από το τρένο, έχοντας γεμίσει απίστευτα συναισθήματα. Ότι τελικά αξίζει τον κόπο, που “σκοτωνόμαστε” τόσα χρόνια ρε παιδιά. Ότι δεν πάει χαμένο τίποτα. Ότι πάντα, σε ανύποπτη στιγμή, μπορεί να εμφανιστεί από το πουθενά, ένας άγνωστος, σε ένα τρένο και να σου γεμίσει την ψυχή.
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από τον πρώτο τίτλο στις Σέρρες, όπου διαπραγματεύομαι με αγαπημένους φίλους, για την παρουσία του συμπαθούς αμφίβιου χαχαχα.
Κώστας Σταματιάδης
