AEKPASSION
Ήρθε η ώρα επιτέλους η Πολιτεία να ασχοληθεί σοβαρά με τα ζητήματα αθλητικής βίας, για να μην υπάρξει άλλος Άλκης.
1η Φεβρουαρίου 2022. Ο 19χρονος Άλκης Καμπανός, δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη από μια δράκα φανατισμένων οπαδών του ΠΑΟΚ. Η δικαιολογία; Ήταν φίλαθλος του Άρη. Σύντομα, η κραυγή «Μην με χτυπάτε άλλο», αντηχεί σε κάθε γωνιά της χώρας, με όλες τις ομάδες να τον τιμούν με τον δικό τους τρόπο. Ιδιαίτερα, ο αρχηγός πλέον της «Ένωσης» Σέρχιο Αραούχο, ο οποίος έχει σταθεί στην οικογένεια του δολοφονηθέντος από την πρώτη στιγμή.
1η Φεβρουαρίου 2023. Χθες δηλαδή. Χιλιάδες κόσμου από κάθε άκρη της χώρας, φορώντας φανέλα κάθε απόχρωσης, συμμετείχαν σε μια πορεία σιωπηρή, η οποία όμως με τον δικό της τρόπο φώναζε «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!». Και μάλιστα, προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αυτή της επίσημης Πολιτείας.
Μιας Πολιτείας η οποία εδώ και έναν χρόνο είναι απούσα. Όχι στο κομμάτι της καταστολής, αλλά της πρόληψης. Το κλείσιμο των συνδέσμων και η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών δεν αποτελούν ίαση για πάσαν νόσον. Το ζήτημα είναι να υπάρξει επιτέλους ουσιαστική ΠΑΙΔΕΙΑ σε αυτά τα ζητήματα. Μου είναι αδιανόητο στη χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, να μην υπάρχει φίλαθλη παιδεία. Τα είχα γράψει και προ μηνών, όταν είχαν γίνει επεισόδια στο Περιστέρι, σε έναν αγώνα της «Βασίλισσας» για τη Basket League.
Ήρθε επιτέλους η ώρα, η όποια κυβέρνηση ανέλθει στην εξουσία, να καταπολεμήσει την αθλητική βία στη ρίζα της. Να εθίσει τα παιδιά στο να είναι ΦΙΛΑΘΛΟΙ πρώτα και κύρια. Και θα θέσω το εξής παράδειγμα. Χθες, την ώρα που όλη η Ελλάδα φώναζε να μην υπάρξει άλλος νεκρός για ομάδα, μια συμμορία ανηλίκων επιτέθηκε σε έναν άνθρωπο 50 ετών στο Βόλο, ρωτώντας τον επίμονα τι ομάδα είναι, με σκοπό να ασκήσουν βία εις βάρος του, αν έδινε μια απάντηση η οποία θα φάνταζε «λάθος» στα δικά τους αυτιά. Γιατί να μην έχουν λάβει την κατάλληλη μόρφωση για να μην καταλήξουν σε όλα αυτά; Γιατί;
Αναγνωρίζω ότι από την πλατφόρμα που γράφω τούτα τα λόγια, δεν θα φτάσει το μήνυμα εκεί που πρέπει. Αλλά ας αποτελέσει έστω ένα εφαλτήριο για να πούμε όλοι «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!» και να λάβει σάρκα και οστά ο τίτλος του άρθρου αυτού. Res, non verba!
