AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Αυτή η διαδρομή, πόσο γνώριμη, πόσο μέσα στο πετσί μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου….
Μάτι, Αγιά Μαρίνα, Ζούμπερι, ΦΟΣ, Νέα Μάκρη, Γκόλντεν Κόουστ, Σχινιάς…. Δεκάδες καλοκαίρια και χειμώνες… Πήρα πάλι την στράτα την γνωστή, σε ένα σουλάτσο δύσκολο, ζόρικο, σιωπηλό, αυτή την φορά…. Τα γνώριμα μέρη, έγιναν άγνωστα, θολά, ξένα… Η ζωή δεν έχει διάθεση να ξανασεργιανίσει ακόμα σε αυτούς τους δρόμους….
Πενθεί με τον δικό της τρόπο για την ανύπωτη τραγωδία…. Μαύρισε ο τόπος, μαύρισε και η ψυχή, όσο για το μυαλό, έχει κολλήσει σε κείνη την Δευτέρα… Σε εκείνο το Δευτερόβραδο που σώπασαν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι… Δύσκολα θα κλείσουν οι πληγές, όσο και αν ο χρόνος, αμβλύνει τα πάθη και ανακουφίζει τον πόνο…
Δύσκολα θα ξεθωριάσουν οι μνήμες, δύσκολα θα ξεχαστούν οι κραυγές, τα κλάματα, το ουρλιαχτό του αέρα, το τρίξιμο του ξύλου, οι καπνοί, οι άνθρωποι στην θάλασσα… Δύσκολα θα λησμονηθούν, οι άνθρωποι που χάθηκαν… Δύσκολα…
Όσο για κάποιους από μας, στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε, ξέροντας ότι το σουλάτσο μας, θα είναι μοναχικό, σιωπηλό, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή, θα σπάσει την σιωπή, μια ψυχή που θα ξαναχαμογελάσει…
Κώστας Σταματιάδης.
