AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Η μεταμεσονύκτια απόφαση της επιτροπής εφέσεων που δεν στηρίζεται πουθενά, εκδόθηκε 10 μέρες προσπαθώντας να δικαιολογήσει την “εξαφάνιση” της ποινής του ΠΑΟΚ
Επιτέλους είδε το φως της δημοσιότητας το σκεπτικό της απόφασης της επιτροπής φέσεων που εξαφάνισε την ποινή του ΠΑΟΚ. Όπως αναμενόταν, στηρίζεται σε δικούς του κανονισμούς αντικαταστώντας τους “γελοίους” κανονισμούς, όπως τους ανέφερε ο πειθαρχικά ελεγκτέος πρόεδρος της επιτροπής εφέσεων κος Σκουτέρης.
Η Επιτροπή Εφέσεων αποφάσισε να μην επιβάλει την τιμωρία των -3 βαθμών, όπως αρχικά είχε αποφασίσει η Πρωτοβάθμια Επιτροπή της Super League στον ΠΑΟΚ για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το οποίο δεν ξεκίνησε ποτέ έπειτα από το ρολό μηχανής που χτύπησε τον Όσκαρ Γκαρθία πριν την σέντρα του αγώνα.
Μάλιστα, η απόφαση της Εφέσεων ανακοινώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής (11/3) λίγες ώρες πριν την έναρξη του ντέρμπι του «Δικέφαλου του Βορρά» με την ΑΕΚ, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ μετά την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η Επιτροπή Εφέσεων έκρινε πως έπρεπε να απαλειφθεί η απόφαση για την αφαίρεση των τριών βαθμών, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 15 με το οποίο είχε παραπεμφθεί ο ΠΑΟΚ είναι διαφορετική έννοια η «διακοπή αγώνα» από τη «μη έναρξη αγώνα».
Διαβάστε το σκεπτικό:
«Από τη γραμματική διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ του Π.Κ. συνάγεται με σαφήνεια ότι οι επιπρόσθετες (πέραν της χρηματικής ποινής) κυρώσεις επιβάλλονται μόνον σε περιπτώσεις που “υπάρξει οριστική διακοπή αγώνα”. Ο όρος “οριστική διακοπή του αγώνα” σημαίνει μη συνέχιση αγώνα ο οποίος άρχισε. Αντίθετα μη έναρξη αγώνα σημαίνει αγώνας που δεν άρχισε. Το ότι διαφορετική έννοια είναι αυτή της διακοπής και διαφορετική της μη έναρξης του αγώνα συνάγεται αναμφισβήτητα, πέρα από τη γραμματική διατύπωση της ρυθμίσεως και από τις ακόλουθες σκέψεις. Η ίδια η διάταξη του άρθρου 15 πργ. 3 περ. ε’ αντιμετωπίζει δύο περιπτώσεις: την “οριστική διακοπή του αγώνα” (εδ. β’) και την άλλη (εδ. α’), την οποία προσδιορίζει χρονικά σε σχέση με τον αγώνα. Η άλλη αυτή περίπτωση του εδ. α’ δεν μπορεί να αφορά αγώνα που δεν άρχισε, αφού το μετά την έναρξη στάδιο καλύπτει το εδ. β’ με τον όρο ¨οριστική διακοπή του αγώνα”. Η όλη δομή του άρθρου δεν καταλείπει αμφιβολία (κλιμακωτή ένταση των ποινών) για τη διαφορά “διακοπής” και “μη ενάρξεως” – κάτι που ενισχύεται και από την (συμβαδίζουσα με την κλιμάκωση των ποινών) ετερότητα της ουσιαστικής βαρύττηας. Άλλωστε η διάταξη του άρθρου 15 παρ. 4 περ. β’ του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ κάνει σαφή (γραμματική) διάκριση ανάμεσα σε αγώνα που “δεν άρχισε” και σε “αγώνα που διακόπηκε οριστικά” – πράγμα που δεν θα έκανε εάν ο όρος “διακοπή” κάλυπτε και την περίπτωση αγώνα “που δεν άρχισε”».
