Η ΑΕΚ κατάφερε να βγει ζωντανή από ακόμη ένα ευρωπαϊκό θρίλερ και συνεχίζει την πορεία της. Για πρώτη φορά στην ιστορία της παίρνει δύο συνεχόμενες προκρίσεις στο Conference και το έκανε απέναντι σε αντιπάλους που δεν ήρθαν για… τουρισμό.
Δεν ήταν, λοιπόν, όλα ρόδινα. Ο Πενράις για πρώτη φορά, ξεκίνησε βασικός στο χθεσινό ματς, αλλά δεν έπεισε με την παρουσία του και γι’ αυτό αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον Πήλιο. Ο Λιούμπισιτς, αντικατέστησε στο 3ο λεπτό τον τραυματία Περέιρα και ήταν μέτριος, με πολλά βεβιασμένα λάθη που έκοβαν τον ρυθμό της ομάδας, ενώ ο ρόμβος που επέλεξε ο Νίκολιτς δεν «κούμπωσε» απόλυτα στο παιχνίδι. Η ΑΕΚ προηγήθηκε και στα δύο παιχνίδια, αλλά ισοφαρίστηκε με τρόπους που θύμιζαν σενάρια από ταινία… και όχι ευχάριστη.
Το κλειδί ήρθε στο 85’, όταν με την είσοδο του Κουτέσα ο σχηματισμός άλλαξε σε 4-3-2-1. Από εκείνο το σημείο η ομάδα πήρε τον έλεγχο, πατούσε πιο γερά στο γήπεδο και είχε την ενέργεια που της έλειπε νωρίτερα. Η ΑΕΚ όχι μόνο κράτησε μακριά τον Άρη Λεμεσού, αλλά βρήκε και δύο γκολ στην παράταση, σφραγίζοντας την πρόκριση με στυλ και σιγουριά.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν αδιαμφισβήτητα, ο Γιόβιτς. Πρώτο ματς, πρώτη ευκαιρία, πρώτο γκολ. Σαν να ήταν γραφτό. Έδωσε και μια ασίστ που θα μπορούσε να τελειώσει νωρίτερα την υπόθεση, αλλά αυτή τη φορά η μπάλα δεν ήθελε να μπει. Ο Σέρβος έδειξε ότι ήρθε για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να γίνει σημείο αναφοράς στην επίθεση. Αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, τότε η ΑΕΚ μπορεί να ονειρεύεται ακόμα μεγαλύτερες βραδιές.
Τώρα η παρέα ετοιμάζεται για Βρυξέλλες, αλλά μέχρι τότε, η στιγμή είναι για χαμόγελα και χαλάρωση. Όλοι δικαιούνται να απολαύσουν αυτή την πρόκριση που ήρθε μέσα από μάχη, σωστές κινήσεις και επιμονή. Ήταν βραδιά που θύμισε γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο, γιατί σε κάνει να ιδρώνεις, να αγχώνεσαι, να φωνάζεις και στο τέλος να πανηγυρίζεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Και η ΑΕΚ, φέτος, δείχνει ότι έχει την τρέλα και τη θέληση να συνεχίσει έτσι.
