Είναι από τις ελάχιστες φορές, που γράφω για χάντμπολ….
Για προφανείς λόγους, άλλωστε εδώ και τρία χρόνια, δεν είναι αυτός ο ρόλος μου… Και δεν πρέπει να είναι… Η ΑΕΚ πλέον έχει μέση, αρχή και τέλος στο διοικητικό κομμάτι, πράγμα που είναι εγγύηση για το παρόν και το μέλλον του τμήματος…
Θέλω όμως να πω δυο πράγματα, σαν ένας απλός φίλος της ομάδας…
Η ΑΕΚ είναι ένα ιδιαίτερο Σωματείο και το τμήμα του χάντμπολ, είναι ακόμα πιο ιδιαίτερο… Ένα μοναδικό, μυστήριο τρένο λέμε….
Ένα τμήμα που έχει γαλουχηθεί και έχει ανδρωθεί, μέσα από τόσες δυσκολίες και τόσα προβλήματα, που θα είχαν διαλύσει οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον πλανήτη…
Ένα τμήμα που ο κόσμος το θεωρεί κομμάτι του, το θεωρεί δικό του…. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό…
Ένα τμήμα που στις δύσκολες στιγμές του Σωματείου, κράτησε όρθιο έναν ολόκληρο λαό, με την μαγκιά του και τις επιτυχίες του… Ένα τμήμα που τα τελευταία χρόνια , μπήκε σε μια άλλη βάση, πιο επαγγελματική…
Και με έναν άνθρωπο σαν τον Σταμάτη, κατά κύριο λόγο και την διοίκηση της ΜΑΝΑΣ κατά δεύτερο, να ψηλώνουν τον πήχη, σε όλα όσα αφορούν την εύρυθμη λειτουργία μιας ομάδα….
Να λύνουν τα προβλήματα, πριν αυτά καν εμφανιστούν… Και μάλιστα σε εποχές δύσκολες… Όμως, άρχισε να εμφανίζεται έλλειμμα, σε έναν βασικό παράγοντα της ομάδας….
Στο μέταλλο, στην μαγκιά, στην φανέλα, στο DNA…. Και αυτό φαίνεται στις κρίσιμες στιγμές, στα κρίσιμα παιχνίδια… Φαίνεται στην διαχείριση της ήττας…. Όπως βέβαια και η συνεχής αλλαγή κάθε χρόνο, μεγάλου μέρους του ρόστερ, δεν βοηθάει….
Η ΑΕΚ πρέπει να ξαναβρεί τα πατήματά της, την αγωνιστική της σταθερότητα, την ταυτότητά της , την ψυχή της…
Να ανακτήσει την μαγκιά της, το DNA της… Γιατί δεν έχει μάθει να κατακτά τίτλους με άλλον τρόπο…
Νέος προπονητής λοιπόν, νέοι αθλητές, επιστροφή Μαλίκ, νέα χρονιά, νέα προσπάθεια…
Ο Σταμάτης συνεχίζει να επενδύει και ο κόσμος λαχταρά και περιμένει…
Την ανάκτηση του DNA….
Κώστας Σταματιάδης.