Το εμπόδιο του ΟΦΗ θεωρητικά δεν ήταν ψηλό. Όπως και αυτό της Νόα εξάλλου. Έχοντας όμως ήδη υποστεί το σοκ του ευρωπαϊκού αποκλεισμού, η ΑΕΚ παρουσιάστηκε όπως έπρεπε την Κυριακή το βράδυ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, στέλνοντας αισιόδοξα μηνύματα με την εμφάνισή της.
Ο Ματίας Αλμέιδα χαμογέλασε πάλι και με το 3-0 επί του ΟΦΗ ”αγόρασε” χρόνο και ηρεμία για την ομάδα του. Παρουσίασε ένα σύνολο σοβαρό, πειθαρχημένο, με πολλές λύσεις και κυρίως με διάθεση να παίξει ποδόσφαιρο παρά το βαρύ κλίμα που επικράτησε μετά το κάζο από την Νόα. Έκανε τις αλλαγές που χρειαζόταν, μένοντας πάντα πιστός στο πλάνο του και το σύστημα που εφάρμοζε στις δύο προηγούμενες σεζόν.
Έδωσε ξανά την ευκαιρία στον Πήλιο και ο Έλληνας μπακ την άρπαξε από τα μαλιά. Ωστόσο θα έλεγα ότι δεν είναι καλό να αρχίσουμε να μιλάμε και πάλι για ”νέο Κασάπη”. Ας αφήσουμε να πάρει τις σερί συμμετοχές που χρειάζεται, να σταθεροποιήσει την απόδοσή του και μακάρι να αποτελέσει τον αριστερό ακραίο αμυντικό που ψάχνει η ΑΕΚ εδώ και χρόνια.
Παράλληλα ξεκίνησε μπροστά αριστερά τον Κοϊτά, ο οποίος είναι εκρηκτικός, δουλεύει καλά και τα δύο του πόδια και σαφώς είχε καλύτερη εικόνα από αυτή που παρουσίαζε ο Γκατσίνοβιτς σε αυτή τη θέση στα προηγούμενα ματς. Σε συνδυασμό μάλιστα με τον Πήλιο που ανέβαινε στην πλάτη του, δημιούργησαν πολλές καταστάσεις από την πλευρά τους.
Στην απέναντι πλευρά, ένας αιώνιος έφηβος, ο Νορντίν Άμραμπατ, έχει βαλθεί να μηδενίσει τα ηλικιακά κοντέρ και να τρελάνει τον κόσμο, όχι μόνο με την απόδοσή του αλλά και με τις αντοχές του! Ο Μαροκινός συμμετείχε σε κάθε επιθετική προσπάθεια από την πλευρά του, συνεργαζόμενος με τον ανεβασμένο εδώ και καιρό Ρότα, ενώ δεν σταματούσε να τρέχει, να πιέζει και να κερδίζει χαμένες μπάλες.
Στην κορυφή της επίθεσης βέβαια ήταν και πάλι ο Λιβάι Γκαρσία, ο παίκτης που με αυτό στην 11άδα η ΑΕΚ είναι κυριολεκτικά άλλη ομάδα. Σκόραρε, άνοιξε διαδρόμους, έκανε ευκαιρίες, μοίρασε μπάλες και γενικά αναστάτωσε την αντίπαλη άμυνα, μεταφέροντας την πίεση στην περιοχή τους.
Αυτά τα πρόσωπα ήταν οι βασικές αιτίες που εξηγούν γιατί η ΑΕΚ κατάφερε να προηγηθεί από νωρίς στον αγώνα και να πάρει τη νίκη με εμφατικό τρόπο, χωρίς να επιτρέψει στον ΟΦΗ να αμφισβητήσει το παραμικρό. Σίγουρα δεν σκότωσε κανένα θηρίο, αλλά θυμηθείτε ότι πριν τον συγκεκριμένο αγώνα, που ήταν χωρίς θεατές και μετά από την ευρωπαϊκή σφαλιάρα, πολλοί ήταν αυτοί που φοβόντουσαν νέα γκέλα. Εξάλλου η Κηφισιά, ο Παναιτωλικός, ο Πανσερραϊκός πέρσι (εντός –εκτός) στην ίδια κατηγορία δυναμικότητας ήταν (ίσως και πιο κάτω) αλλά τη ζημιά τους την έκαναν…
Από αυτά που επίσης έχουν σημασία κρατάμε την εξαιρετική δήλωση του Ματίας Αλμέιδα για τον Τραϊανό Δέλλα, ”…σε μια δύσκολη στιγμή για την ομάδα έβαλε μπροστά τα στήθη του και τον σέβομαι πολύ”, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι κάποιος περαστικός, αλλά ένας προπονητής που έχει ψάξει και αναλύσει καλά την ομάδα που διαχειρίζεται, γνωρίζοντας την ιστορία της και τους ανθρώπους που έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτή.
Από την πλευρά μας καταθέτουμε το δικό μας σεβασμό προς τον Ματίας Αλμέιδα για τη στάση του αυτή.