Τόσες έχει στη διάθεσή του ο Ματίας Αλμέιδα για να «γυρίσει το χαρτί» και να διορθώσει τις ανορθογραφίες που έχει παρουσιάσει η ομάδα τον τελευταίο καιρό.
Δύο εβδομάδες. Τόσες είχε δώσει ως προθεσμία στην ομώνυμη με το παρόν άρθρο ταινία η Σάντρα Μπούλοκ στον Χιου Γκραντ να την αντικαταστήσει, διότι δεν μπορούσε να ρυθμίζει ακόμη και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της μποέμικης ζωής του. Τόσες έχει και ο Ματίας Αλμέιδα για να παρουσιάσει ένα πολύ καλύτερο σύνολο από αυτό που μας έχει συνηθίσει τον τελευταίο καιρό.
Αυτό συμβαίνει διότι έχουμε τώρα διακοπή για τις Εθνικές ομάδες, καθώς ξεκινά η προκριματική φάση του EURO 2024 που θα γίνει στη Γερμανία. Σε αυτό το διάστημα, ο «Πελάδο» καλείται να αναλογιστεί τι πήγε στραβά στα δύο συνεχόμενα ντέρμπι σε δύο Κυριακές, που μάλιστα συνοδεύτηκαν από δυσάρεστα αποτελέσματα. Αναμφίβολα, όταν έχεις να ανέβεις στην Τούμπα και ξεκινάς με 0-0 στα play-off, μην καταφέροντας να σκοράρεις ακόμη και με δέκα παίκτες στο τέλος, τα πράγματα ζορίζουν.
Όλο αυτό το διάστημα είναι σίγουρα αρκετά μεγάλο για να παρθούν αποφάσεις από τον Αλμέιδα και το επιτελείο του. Πάντως, πρώτη και καλύτερη, θα ήταν, να μείνει ο Άμραμπατ στον πάγκο. Άλλωστε από εκεί ξεκινούσε στον πρώτο γύρο και μόνο όταν τραυματίστηκε ο Ελίασον πήρε τη θέση του στην ενδεκάδα. Αλλά είναι εμφανές ότι ο Σουηδός έχει ορμή μέσα του. Θέλει να παίξει, θέλει να γίνει ο παίκτης που είδαμε στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Όποτε μπήκε, και με τον ΟΣΦΠ και με τον ΠΑΟ, η εικόνα της ομάδας άλλαξε άρδην, απέκτησε πνοή από τα δεξιά. Γιατί να μην υπάρχει αυτό για περισσότερη ώρα;
Ακόμη, θα σταθώ στην παρουσία του Μήτογλου. Πέρσι, αυτός ο παίκτης είχε παρασυρθεί και αυτός από την κάκιστη εικόνα της ομάδας. Φέτος, όποτε είχε κληθεί να καλύψει το κενό του Βίντα, το έκανε στο 100%. Αξίζει σίγουρα περισσότερες ευκαιρίες. Αλλά και οι υπόλοιποι της αμυντικής γραμμής, στο χθεσινό ματς, και ιδίως ο Μουκουντί, έδειξαν πως το διπλό των «ερυθρολεύκων» την προηγούμενη Κυριακή, ήταν απλώς μια κακή παρένθεση.
Για να κλείσουμε κάπου εδώ, οι επόμενες δύο εβδομάδες που έχει στη διάθεσή του ο Αλμέιδα και οι συν αυτώ, είναι κρίσιμες για την αλλαγή εικόνας της ομάδας. Σίγουρα θα είναι έτοιμος ο Λιβάι, θα γυρίσει ο Βίντα, θα είναι έτοιμος ο Μοχαμάντι. Κοντολογίς, η «Ένωση» θα είναι πάνοπλη για την Τούμπα. Δεν γίνεται να μην φύγει με το διπλό από εκεί. Τουλάχιστον δεν γίνεται να μην σταθεί αξιοπρεπώς απέναντι σε μία ομάδα που θα έχει το μομέντουμ υπέρ της μετά το διπλό στο Χαριλάου απέναντι στον Άρη. Μακάρι να συμβεί έστω ένα από τα δύο ενδεχόμενα.
Υ.Γ. Όπως έχω πει στο παρελθόν, η διαιτησία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων με αφήνει παγερά αδιάφορο. Αλλά αυτή τη φορά, δεν γίνεται να μην γράψω δυο αράδες για τον Νταμπάνοβιτς. Που του κόπηκε δις η ενδοεπικοινωνία. Που απ’ότι καταλαβαίνω από όσα γράφονται αδίκησε και τις δύο ομάδες. Μόνο και μόνο όσα είπα, φτάνουν για να δείξουν πόσο κακή διαιτησία υπήρχε σε αυτό το ντέρμπι. Τολμώ να πω ότι ήταν χειρότερη και από αυτή του Καμπάκοφ στη Λεωφόρο στην αρχή της χρονιάς.