AEKPASSION
Σχετικά
Σε αντίθεση με πολλούς δυστυχώς δογματικούς οι οποίοι αντιμετώπιζαν το ποδόσφαιρο εμμονικά ως μεθόδευση της εξουσίας για να διατηρεί αποπροσανατολισμένους τους φιλάθλους από τα ουσιώδη διακυβεύματα της ζωής…
ο Μίκης Θεοδωράκης διέκρινε την ευρεία απήχηση του ποδοσφαίρου στη συνείδηση των μαζών, άρα και τη δυνατότητά του να παρωθήσεις τους φιλάθλους σε αξιοσήμαντες στάσεις ζωής και αντιλήψεις.
Επένδυε πολύ στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου ως αγωγό και τροφοδότη μιας ενωτικής αντίληψης του ελληνικού λαού. Στο σημείωμα της προηγούμενης εβδομάδας είχαμε παραθέσει τη συνάντηση του Μίκη στο Χίλτον με αρκετούς Παλαίμαχους το Δεκέμβριο του 2003, δηλαδή πριν από το έπος της Πορτογαλίας. Κατά τα επόμενα χρόνια καλλιέργησε τη σχετική επικοινωνία με μεμονωμένες συναντήσεις στις εξέδρες ή σε εκδηλώσεις.
Ειδικά για τη συνάντηση του 2003 ο Μίκης είχε γράψει στον Νίκο Μάλλιαρη: “Δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω για την αλησμόνητη χαρά, σπάνια στη ζωή μου υπήρξα τόσο συγκινημένος και ευτυχής”.
Μία ημέρα πριν από τον τελικό της Πορτογαλίας το 2004, απηύθυνε μήνυμα στην ομάδα: “Στον αυριανό αγώνα, όλοι καταλαβαίνουμε ότι επωμίζεστε ένα τεράστιο βάρος. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι, όπως κάνατε μέχρι τώρα,θα μπορέσετε από αρνητικό να το μετατρέψετε σε θετικό και να θριαμβεύσετε. Είστε ικανοί. Πιστέψτε στον εαυτό σας, όπως όλοι πιστεύουμε σε σας”.
Σήμερα θα παραθέσουμε τη σχετική πληροφόρηση για μια συνάντηση διεθνών ποδοσφαιριστών της ομάδας του 2004 με τον Μίκη στην οικία του στου Μακρυγιάννη (27 Ιανουαρίου 2012). Ήταν η αρχή των βάναυσων Μνημονίων, όπου ο μέγας καλλιτέχνης προσπαθούσε για πολλοστή φορά να κινητοποιήσει τα ανακλαστικά της κοινωνίας με την οργάνωση Ε.ΛΑ.Δ.Α. (Ενιαία Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση), ενδεικτική της σφοδρά μαχητικής αντίληψης του 87χρονου τότε Μίκη.
Με πρωτοβουλία του Νίκου Μάλλιαρη και την επικουρία του δημοσιογράφου Αλέξη Σπυρόπουλου, επισκέφθηκαν την οικία του οι: Τραϊανός Δέλλας, Γιώργος Καραγκούνης, Κώστας Κατσουράνης, Ντέμης Νικολαΐδης και Τάκης Φύσσας. Ο κ.Μάλλιαρης διευκρινίζει: “Η συνάντηση είχε σημειολογικό χαρακτήρα, γιατί προσκλήθηκαν αυτοί που το 2004 στα γήπεδα νίκησαν τους “νικητές” μας που μας λύγισαν στη διπλωματία με τα Μνημόνια.
Ο σκοπός του ήταν να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο μέσω των διεθνών εκλα’ι’κεύοντας τις συνέπειες των Μνημονίων, με στόχο να ανατραπεί η εξάρτηση. Το καλύτερο παράδειγμα θα ήταν η Εθνική Ομάδα, γιατί –σε αντίθεση με τα κόμματα κλπ. που δίχαζαν τον κόσμο-η Εθνική και ο φιλέλληνας Ρεχάγκελ είχαν προκαλέσει πρωτοφανή διάθεση ενότητας.
Μάλιστα, για να καταδείξουμε το συμβολισμό της συνάντησης, η φωτογραφία είχε φόντο την Ακρόπολη, το ιδεατό Σύμβολο της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας”.
Αθάνατος και Εμβληματικός για μια Ελλάδα που οραματιζόμαστε.
Υ.Γ Όλες οι πληροφορίες και τα κείμενα προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του κ.Νίκου Μάλλιαρη, τον οποίο εγκάρδια ευχαριστούμε.
