AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Ύστερα από τέσσερα χρόνια καλείται ο πολίτης με τις βουλευτικές εκλογές να διαμορφώσει τους συσχετισμούς ισχύος στην πολιτική ζωή του τόπου, στοιχείο που επηρεάζει την εξέλιξη και των μαζικών κοινωνικών φορέων, όπως ένας αθλητικός σύλλογος.
Το διαπιστώσαμε αυτό με τις πολιτικές δολιχοδρομίες και τελικά τη λύση που δόθηκε για το γήπεδο της ΑΕΚ μέσα από τη Βουλή και την κυβέρνηση. Αφελέστατη ουτοπία να μη συνδέουμε την πορεία του αθλητισμού και των ομάδων με τις ισορροπίες στους υψηλούς πολιτικούς θώκους.
Το πάγιο δεδομένο όμως,όπως μας δείχνει η εμπειρία από το παρελθόν, είναι ότι η ΑΕΚ δεν έχει να φοβάται κυβερνητικές εναλλαγές, γιατί η βαρυσήμαντη εμβέλεια, το κύρος της διοίκησης και η δυναμική των εκατοντάδων χιλιάδων οπαδών διασφαλίζουν ότι συνήθως,με ελάχιστες εξαιρέσεις, θα υπάρξουν σταθερές βοήθειες ( αυτονόητα ηθικές και νόμιμες) από κάθε κυβέρνηση.
Δεν ανοίγεις μέτωπα με τόσο κόσμο και με τους ιστορικούς συμβολισμούς αυτής της ομάδας, ειδικά όταν η διοίκηση της ομάδας έχει φερέγγυα δύναμη.Το 2003 με το γήπεδό μας ήταν μια τρανή δυστυχώς απόδειξη γι αυτό, με την πασιφανώς αδύναμη διοίκηση.
Αλλά, σώφρον και συνετό είναι να έχουμε στη Βουλή και στην Κυβέρνηση όσο πιο πολλές πολιτικές προσωπικότητες νιώθουν ξεχωριστές ευαισθησίες για τις Αξίες της ΑΕΚ. Βλέποντας τους συνδυασμούς των κομμάτων, φρονούμε ότι δεν προκύπτει απειλή για την ομάδα.
Τόσο σε σχηματισμούς που διεκδικούν τη διακυβέρνηση, όσο και σε κόμματα μικρότερης εμβέλειας,υπάρχουν φυσιογνωμίες που είτε είναι ΑΕΚ είτε μπορεί να μην ανήκουν οπαδικά ή φίλαθλα στην ΑΕΚ, αλλά είναι σίγουρο ότι θα στηρίξουν αποτελεσματικά τα δίκαιά της, χωρίς να επιτρέψουν να καταστρατηγηθεί η πρωταγωνιστική διαδρομή της.
Έτσι π.χ.εάν επαληθευθούν τα προγνωστικά και εκλεγεί κυβέρνηση της ΝΔ, τότε αναμένουμε να ορκιστούν ως υπουργοί τουλάχιστον πέντε ενωσίτες και άλλοι τόσοι που θα την προστατέψουν από ενδεχόμενες κακόβουλες δράσεις άλλων.
Η προσωπική εκρηκτική ακτινοβολία του Δημήτρη Μελισσανίδη υπερβαίνει κάθε ενδεχόμενο φόβο να ζημιωθεί η ΑΕΚ από τη σύμπραξη Μητσοτάκη-Μαρινάκη. Σε τόσο υψηλό επίπεδο, οι προσωπικότητες μπορούν να πετύχουν τις αναγκαίες συγκλίσεις και συμφωνίες ώστε να προστατευθεί η ομάδα, κλασικό παράδειγμα η διασφάλιση των συμφερόντων του Παναθηναϊκού με την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Γιαννακόπουλου.
Φυσικά,είναι εύλογο να οργιζόμαστε όταν η εικόνα της ΑΕΚ αμαυρώνεται με την άφρονα δράση των εσωτερικών εχθρών, οι οποίοι επιδιώκουν να κλονίσουν το κύρος του Μελισσανίδη. Οι συνέπειες είναι μηδαμινές, αλλά στην πολιτική ζωή πάντοτε θα υπάρχουν όσοι περιμένουν τη δράση τέτοιων τιποτόφρονων για να υποσκάψουν την πορεία της ομάδας.
Από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου( με προεξάρχοντα τον συνεργάτη του Κων-νο Σπανούδη) και του Τσαλδάρη ή του Μεταξά μέχρι τον Παπάγο, τον Κω/νο Καραμανλή και τον Γεώργιο Παπανδρέου, ουδεμία κυβέρνηση αποπειράθηκε να ζημιώσει την ΑΕΚ σε καίρια θέματα, τιμώντας και σεβόμενη την πρωταγωνιστική κυριαρχία της βασικής εκπροσώπου της προσφυγικής κουλτούρας.
Αλλά και μετά τη μεταπολίτευση του 1974 οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από λίγες άστοχες εμμονές ή σκανδαλώδη μεροληψία (ειδικά στο θέμα του γηπέδου το 2003) δεν επισώρευσαν δεινά στην ΑΕΚ.
Ο καημός μας βέβαια παραμένει στο ζήτημα ότι δεν υπήρξε μέχρι τώρα πρωθυπουργός-οπαδός της ΑΕΚ, ενώ σε άλλες υψηλές θεσμικές θέσεις είχαμε αρκετές περιπτώσεις ενωσιτών.
Συμπερασματικά, οι βουλευτικές εκλογές της επόμενης Κυριακής δεν εγκυμονούν, όπως διαχρονικά είδαμε, κινδύνους για την πρωταγωνιστική αναδημιουργία της ΑΕΚ.
Με ισχυρή φερέγγυα διοίκηση και εκατοντάδες χιλιάδες οπαδών σε όλη την επικράτεια, η ομάδα βαδίζει σε σταθερούς ποιοτικούς δρόμους, χωρίς να εξαρτάται από εναλλαγές στην εξουσία.
