AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Το 1999 η Ένωση έμελλε να γράψει ιστορία καθώς κατάφερε να κάνει ένα από τα σπουδαιότερα «ταξίδια» εν μέσω των βομβαρδισμών στη Σερβία, δίνοντας φιλικό αγώνα στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν, όπου και έστειλε μήνυμα ειρήνης!
Πιο συγκεκριμένα, ήταν 24η Μαρτίου όταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί προς την Σερβία, επειδή αρνούνταν να υπογράψει για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου. Λίγες εβδομάδες αργότερα, με πρωτοβουλία της διοίκησης Μελισσανίδη, η ΑΕΚ αποφάσισε να παίξει τον αγώνα ειρήνης με την Παρτιζάν, μέσα στην «καρδιά» των βομβαρδισμών.
Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να σταματήσουν τον αγώνα αυτό, κυρίως προτρέποντας την Ένωση να μην μεταβεί σε πολεμική ζώνη. Όμως, η ΑΕΚτζιδικη ψυχή μίλησε για ακόμη μία φορά, γνωστοποιώντας το πόσο διαφορετικό είναι να είσαι ΑΕΚ.
Με πρώτο σύμφωνο τον αρχηγό της ομάδας, Ντέμη Νικολαϊδη, οι παίκτες συμφώνησαν να παίξουν, στέλνοντας μήνυμα ειρήνης σε ολόκληρο τον κόσμο με το μότο «NATOstopthewar, stopthebombing». Η αποστολή, αφού διανυκτέρευσε στην Βουδαπέστη, ξεκίνησε οδικώς για το βομβαρδισμένο Βελιγράδι.
Το ταξίδι και ο αγώνας στο Βελιγράδι δεν αφορούσε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση, ούτε ήταν συνδυασμένο με την κατάκτηση ενός τίτλου. Ήταν πολλά περισσότερα. Ήταν αγώνας ζωής. Ήταν αγώνας ενάντια στον πόλεμο, αφού μια ποδοσφαιρική ομάδα τολμούσε και κατάφερνε να πάει στην καρδιά των βομβαρδισμών και να τους σταματήσει για λίγες ώρες, με το θάρρος, την τόλμη της και της ιδανικά που πρεσβεύει. Το πιο μεγάλο και ιερό ταξίδι της ΑΕΚ είχε ως κατάληξη έναν αγώνα που «έληξε» ισόπαλος, αλλά είχε νικήτριες τόσο την ίδια την ΑΕΚ, όσο και την αντίπαλό της, την Παρτιζάν. Και πάνω από απ’ όλα είχε νικήτριες την ειρήνη και τη ζωή!
Το ταξίδι στο Βελιγράδι και ο ιστορικός φιλικός αγώνας της ΑΕΚ με την Παρτιζάν (διεκόπη στο 68′ με σκορ 1-1 από τα γκολ των Ματέγια Κέζμαν και Πάρη Ζουμπούλη) αναμφίβολα αποτελεί μία από τις λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία της Ένωσης.
Ηταν η πιο όμορφη διακοπή αγώνα στην ιστορία του ποδοσφαίρου αφού οι οπαδοί των δύο ομάδων άντεξαν μόνο 68 λεπτά και μετά μπήκαν στο γήπεδο: οι Σέρβοι από το πέταλο και οι οπαδοί της ΑΕΚ από το κέντρο και έτρεξαν να αγκαλιαστούν.
Ολοι μαζί και οι ποδοσφαιριστές και προπονητές των δύο ομάδων έγιναν ένα κουβάρι. Ηταν συγκλονιστική στιγμή. Ιστορική, μοναδική και ανεπανάληπτη. Ηταν η στιγμή που έβαλε την ΑΕΚ στις καρδιές ενός ολόκληρου λαού. Ήταν μια ακόμα απόδειξη του πόσο διαφορετικό, περήφανο και μεγαλειώδες είναι να είσαι ΑΕΚ.
Μετά από αυτό, όμως, όλοι έπρεπε να τρέξουν: οι Έλληνες για να εγκαταλείψουν το σερβικό έδαφος πριν σκοτεινιάσει και οι Σέρβοι να κρυφτούν στα καταφύγια για μια ακόμα νύχτα βομβαρδισμών.
Στο σχετικό αφιέρωμα, υπάρχει και μία δήλωση του Μανώλη Γλέζου: «Τι με έκανε να δεθώ με την ΑΕΚ; Το παιχνίδι της ΑΕΚ με την Παρτιζάν την περίοδο των ΝΑΤΟϊκών επιθέσεων εναντίον της Σερβίας. Εκεί τους γνώρισα και έγινα ΑΕΚτζής, γιατί εκεί είδα μια αθλητική ομάδα η οποία τίθεται επικεφαλής ενός αγώνα που ξεφεύγει από το στενό αθλητικό πλαίσιο και κινείται μέσα στα πολιτικά και τα ελληνικά πράγματα. Το γεγονός ότι στάθηκε στο πλευρό ενός λαού που τον καταπίεζε το ΝΑΤΟ εμένα, που δεν άνηκα σε καμία ομάδα, με έκανε να την αγαπήσω».
Για την ιστορία, η σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης – 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλους), Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψής), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.
Εν ολίγοις, όλα έγιναν μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα: η πρόταση από τον Δημήτρη Μελισσανίδη στην τότε διοίκηση της ENIC (με πρόεδρο τον Κώστα Γενεράκη) την Πέμπτη 1 Απριλίου (σαν… πρωταπριλιάτικο ακούστηκε στην αρχή) η επίσκεψη στη γιουγκοσλαβική πρεσβεία την Παρασκευή 2 Απριλίου από Λαζάρου 3 Απριλίου (με κεντρικούς ομιλητές τον Δημήτρη Μελισσανίδη και τον Ντέμη Νικολαϊδη) και η αναχώρηση αεροπορικά για Βουδαπέστη τη Μεγάλη Τρίτη 6 Απριλίου.
Δείτε φωτογραφίες και βίντεο από την ιστορική ημέρα:
