Χωρίς πάθος, χωρίς σχέδιο, χωρίς μέλλον. Ο Βαγγέλης Νταλαπέρας καταθέτει τη δική του σκληρή ανάλυση για την ΑΕΚ που μοιάζει χαμένη μέσα στα ίδια της τα λάθη και δείχνει ανίκανη να αντιδράσει.
Ο κόσμος έχει φτάσει στα όριά του. Βλέπει την ομάδα να διαλύεται μέσα στο γήπεδο και κανείς να μην αναλαμβάνει την ευθύνη. Ο προπονητής χαμένος, η διοίκηση σιωπηλή, οι παίκτες χαμένοι στις επιλογές τους.
Η τέταρτη θέση στα playoffs δεν είναι τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα μιας καταστροφικής διαχείρισης. Από τον Ιανουάριο και μετά, ενώ υπήρχε η ευκαιρία να γίνουν διορθώσεις, επέλεξαν να μείνουν αμέτοχοι. Και το πληρώνουν.
Κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι η ΑΕΚ μπορεί να τερματίσει δεύτερη. Και να κερδίσει τον Παναθηναϊκό και να κάνει “διπλό” στην Τούμπα, αυτή η ομάδα δεν πείθει. Δεν αντέχει ούτε τον ίδιο της τον εαυτό.
Το χειρότερο; Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τη διοίκηση. Όπου και να πας, ακούς το ίδιο πράγμα: “Θα αλλάξει τίποτα ή θα συνεχίσουμε έτσι;”. Όλοι ρωτούν, όλοι ανησυχούν.
Η αλήθεια είναι σκληρή. Το καλοκαίρι θα κρίνει τα πάντα. Η ΑΕΚ δεν χρειάζεται μερεμέτια. Χρειάζεται γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή. Με νέο πλάνο, νέα μυαλά και πραγματικό όραμα. Όχι άλλα λόγια του αέρα.
Η διοίκηση βλέπει τον κόσμο να φωνάζει, αλλά δεν κάνει τίποτα. Όμως το να κάθεσαι και να περιμένεις, μόνο χειρότερο κάνει το πρόβλημα.
Η πώληση του Λιβάι Γκαρσία παρουσιάστηκε σαν επιτυχία. Στην πράξη, άφησε ένα τεράστιο κενό. Ο Πιερό, όσο και να προσπαθεί, δεν μπορεί να το καλύψει. Δεν φταίει αυτός που δεν μπορεί – φταίνε αυτοί που του φόρτωσαν ρόλο που δεν του αξίζει.
Η εικόνα με τον Οντουμπάτζο να πλασάρει στα “περιστέρια” από προφανή θέση για γκολ, στις τελευταίες στιγμές του αγώνα, είναι η φωτογραφία όλης της φετινής αποτυχίας. Και φυσικά, όταν χάνεις τόσες ευκαιρίες, το ποδόσφαιρο σε τιμωρεί. Ο Ολυμπιακός χτύπησε στις λιγοστές του στιγμές και καθάρισε…
Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή δεν έχει ομάδα. Έχει 11άδες ανάγκης, παίκτες εκτός θέσης, ροτέισον από ανάγκη και όχι από επιλογή. Όλα αυτά οδηγούν σε ήττες, γκρίνια, απογοήτευση.
Όσο περνάει ο καιρός και δεν αλλάζει τίποτα, το πράγμα θα χειροτερεύει. Ή τώρα θα παρθούν σοβαρές αποφάσεις ή το καλοκαίρι θα σημάνει την αρχή μιας πολύ δύσκολης εποχής.
Η επιλογή είναι στα χέρια τους. Και η ευθύνη επίσης.