Η ΑΕΚ σκόνταψε πέρσι στην κατά συνθήκη έδρα της Κηφισιάς, στην Καισαριανή. Φέτος κάνει το ίδιο λάθος στην κατά συνθήκη έδρα της Athens Καλλιθέας, στη Λεωφόρο. Συμπτώσεις, σημάδια τριβής ή ξεκάθαρη αδυναμία να επιβεβαιώσει τον τίτλο του φαβορί όποτε έχει την ευκαιρία;
Mέσα στον παροξυσμό της μεταγραφής Μαρσιάλ πολλοί ήταν αυτοί που χτυπούσαν το καμπανάκι κινδύνου πριν τον εκτός έδρας αγώνα με την Καλλιθέα. Παρόλαυτα η ΑΕΚ ενώ είχε δει την…μπανανόφλουδα, πήγε και την πάτησε. Άλλοι δύο χαμένοι βαθμοί, συνολικά 4 σε 5 αγωνιστικές. Συγκομιδή 11 βαθμοί, αντί 15.
Ο Αλμέιδα φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν είναι στα πάνω του. Εκτός από την αγωνιστική αναποτελεσματικότητα, δεν σταματάει να μετράει απώλειες από μυικούς τραυματισμούς. Όλοι διερωτώνται που μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση; Πώς θα κατέβει η ομάδα με τον Παναθηναϊκό, ποιοι θα είναι ετοιμοπόλεμοι; Ήδη ανέλαβε δράση ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, Μάριος Ηλιόπουλος, θορυβημένος και αυτός από την όλη κατάσταση.
Στον αγώνα με την Καλλιθέα μπορεί η ΑΕΚ να είχε την υπεροχή αλλά ήταν άκαρπη. Δεν απείλησε ιδιαίτερα τον αντίπαλο τερματοφύλακα, παρά μόνο σε ελάχιστες φάσεις. Θα μπορούσε βέβαια να έχει σκοράρει. Όπως θα μπορούσε και να έχει δεχθεί γκολ. Σίγουρα όμως η αγωνιστική εικόνα της ομάδας βγάζει κάτι αρνητικό. Δεν πείθει ότι μπορεί να σταθεί ψηλά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο προπονητής τονίζει ότι έχει 2 και 3 παίκτες για κάθε θέση. Που τελικά με όσα γίνονται, δεν φτάνουν κιόλας!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η θέση του δεξιού μπακ. Μετά τον τραυματισμό του Οντουμπάτζο και την ίωση του Ρότα, επιστρατεύθηκε ο Πινέδα να καλύψει το πόστο που καλώς ή κακώς το ξέρει πλέον καλά.
Οι παθογένειες της φετινής ΑΕΚ και η ”επίδημία” των μυικών τραυματισμών(που υπήρχαν και τις προηγούμενες περιόδους) ζητούν άμεσα λύση, γιατί ήδη το τρένο έχει αρχίσει να σφυρίζει…Πέρσι στα νταμάρια της Καισαριανής η ισοπαλία αποδόθηκε στο ροτέισιον λόγω του ότι ακολουθούσε ευρωπαϊκό ματς, ενώ αμέσως μετά έμεινε στο Χ, τόσο στο Αγρίνιο όσο και στις Σέρρες. Φέτος δεν ξέρω ποια εξήγηση μπορεί να δοθεί, όταν υπάρχει ένας αγώνας την εβδομάδα αλλά ήδη το καμπανάκι χτυπάει και δεν θέλει πολύ να χαθεί η μπάλα.
Σε 6 ημέρες υπάρχει το πολύ σημαντικό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, που δείχνει να είναι περισσότερο ασταθής από την ΑΕΚ και γι’αυτό έχει περισσότερους χαμένους βαθμούς σε ανάλογα ματς. Με μία νίκη λοιπόν μπορεί να τον αφήσει ακόμη πιο πίσω. Σε αντίθετη περίπτωση είναι βέβαιο ότι οι τόνοι θα ανέβουν. Επικίνδυνα. Ίσως να πληρώσει και κάποιος το μάρμαρο…
Για να μην κινδυνολογούμε όμως και κάνουμε αρνητικές σκέψεις, ας επικεντρωθούμε στο ποδοσφαιρικό κομμάτι και τί πήγε λάθος μέσα στο γήπεδο. Αρκετός πόλεμος γίνεται από τα ΜΜΕ των αντιπάλων που κάθε Κυριακή ψάχνουν για το παραμικρό σφύριγμα για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η ΑΕΚ ευνοείται! Όλοι ήθελαν πάντα την ΑΕΚ έξω από το παιχνίδι. Τα τελευταία χρόνια και κυρίως από τη στιγμή που μπήκε στην Αγιά Σοφιά, η ΑΕΚ έπαψε να είναι ο ”φτωχός συγγενής” και ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό ενοχλεί. Επιπλέον αυτό τον ρόλο θέλει να διατηρήσει και ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας, που κάνει ότι μπορεί για να την ενισχύσει με πρόσφατο παράδειγμα την απίστευτη μεταγραφή Μαρσιάλ.
Στα αγωνιστικά λοιπόν, όλοι διαπίστωσαν στο πρώτο μισάωρο του Κυριακάτικου αγώνα, ότι ο Πιερό δεν είναι για να του πετάς τη μπάλα στον κενό χώρο όπως γινόταν με τον Λιβάι. Ο επιθετικός από την Αϊτή είναι για να παλεύει και να παίζει με πλάτη μέσα στην περιοχή και ιδανικά να ”σπάει” τη μπάλα σε όποιον έρχεται από πίσω. Αυτό η ΑΕΚ δεν το έχει βρει ακόμη, δεν το έχει δουλέψει και είναι λογικό. Επίσης ο Σιμάνσκι δεν ασχολήθηκε καθόλου με το να προωθήσει τη μπάλα μπροστά, παρά μόνο ήταν συγκεντρωμένος στο ανασταλτικό κομμάτι. Αυτό το ρόλο είχαν αναλάβει ο έμπειρος μεν,αργός δε Περέιρα και ο Μάνταλος που μετά το μισάωρο άρχισε να κρατά τη μπάλα περισσότερο από ότι έπρεπε, αργούσε η μετάβαση στο επιθετικό κομμάτι και ο αντίπαλος είχε τον χρόνο να οργανωθεί. Τέλος, μπορεί ο Κοϊτά να μην έπιασε την απόδοση των προηγούμενων αγώνων, αλλά από τη στιγμή που έγινε αλλαγή, κανένας άλλος δεν πάτησε το χορτάρι στα δεξιά της άμυνας της Καλλιθέας και όλες οι επιθέσεις ξεκινούσαν από την άλλη πλευρά (δεξιά όπως επιτίθεται η ΑΕΚ). Ο Τσούμπερ που αντικατέστησε τον Μαυριτανό, ποτέ δεν έπαιξε στη γραμμή, αλλά συνέκλινε προς τον άξονα, χωρίς μάλιστα αποτέλεσμα. Να θυμίσω ότι στον πάγκο υπήρχε και ο Χατζισαφί που θα μπορούσε με το καλό του αριστερό να περάσει τη μπάλα στην περιοχή στους επιθετικούς και να αυξήσει την πίεση.
Ο Ματίας Αλμέιδα έχει την υποχρέωση να προσαρμοστεί στις καταστάσεις που μεταβάλλονται συνεχώς και να παρουσιάσει στο χορτάρι μία ομάδα που δεν θα είναι προβλέψιμη και θα έχει τις λύσεις χωρίς να περιορίζεται σε μία καλή κυκλοφορία της μπάλας με παράλληλες πάσες. Η ένταση και το πάθος απουσιάζουν. Όπως και το πείσμα για τη νίκη. Για να πάρεις τίτλους αυτά είναι απαραίτητα . Με τα ”δεν πειράζει” και τα ”είναι νωρίς, υπάρχει χρόνος να καλυφθούν οι γκέλες” δεν πανηγύρισε ποτέ κανείς το Μάϊο.
O κόσμος αντιδρά, υπερβάλλει ίσως, βγάζει συμπεράσματα, ισοπεδώνει καταστάσεις, θέλει ”κεφαλές επί πίνακι”. Έτσι γίνεται πάντα. Σε όλο τον κόσμο. Σε όλες τις ομάδες. Όταν βλέπει τα ίδια λάθη να επαλαμβάνονται, χάνεται η εμπιστοσύνη, αρχίζει η μουρμούρα και πάει λέγοντας.
Ενόψει Παναθηναϊκού, το καλό είναι ότι η ισοπαλία έκανε πολλούς ”εκτός των τειχών” να μιλάνε ήδη για εύκολο διπλό και άλλα τέτοια ωραία. Είναι καλύτερο αυτό για την ΑΕΚ! Όταν νιώθει ότι απειλείται , συσπειρώνεται και αντιδρά. Αντίθετα όταν είναι ”από πάνω” και όλοι αρχίζουν να μετρούν διαφορές, δεν μπορεί να το διαχειριστεί και πέφτει σε παγίδες.
Την Κυριακή ο κόσμος περιμένει μία εμφάνιση ανάλογη της ομάδας που πήρε το νταμπλ, ανάλογη της ομάδας που πέρσι στα play offs σκόρπισε με 3-0 τον Παναθηναϊκό του Φατίχ Τερίμ. Πρώτα απ’όλα να δούμε ποιοι θα είναι διαθέσιμοι. Το ματς είναι κομβικό πέρα από τη βαθμολογική του σημασία.
