Δυο χρόνια πέρασαν και ήρθε το facebook και η Ερασμία χθες, να μου θυμίσουν τι είχα γράψει αμέσως μετά το παιχνίδι της Εθνικής Γυναικών με τα νησιά Φερόε…. Στην Κασιμάτης….
“Αν και η στεναχώρια είναι μεγάλη, ο Αθλητισμός έτσι είναι. Όχι δάκρυα για αυτήν την ομάδα, έχει πλούτο και όλο τον χρόνο μπροστά της. Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την τεράστια προσπάθεια, δεν έχει σημασία που χάσαμε σήμερα. Θα κερδίσουμε την άλλη φορά, θα κερδίζουμε συνέχεια. Το μέλλον είναι δικό σας και είμαστε περήφανοι για σας. Ψηλά το κεφάλι κορίτσια και τεχνικό τιμ και όλοι όσοι είστε κοντά στην ομάδα”
Αυτά είχα γράψει τότε, διαβλέποντας την μελλοντική εξέλιξη αυτής της ομάδας, παρόλη την απογοήτευση και την στεναχώρια, εκείνης της στιγμής….. Λόγια προφητικά….
Γιατί, είναι αυτό που λέω πάντα, ακούραστα και μονότονα, όλα αυτά τα χρόνια, που ασχολούμαι με τον Αθλητισμό, σαν παράγοντας… Σε κάθε αθλήτρια και κάθε αθλητή, ανεξαρτήτου ηλικίας…
Σε κάθε προπονητή ή προπονήτρια… Σε παράγοντες και γονείς…
Ότι ο Αθλητισμός είναι δίκαιος και θέλει υπομονή…..
Μπορεί να αργήσει λίγο αλλά πάντα θα επιβραβεύσει και θα δικαιώσει στο τέλος , αυτόν που πραγματικά δουλεύει , που προσπαθεί, που δεν τα παρατάει ποτέ….
Κώστας Σταματιάδης.