AEKPASSION
Σχετικά Άρθρα
Η ήττα από τη Μαρσέιγ, η αδυναμία της ΑΕΚ να κερδίσει μέσα στην Αγιά Σοφιά σε ευρωπαϊκό αγώνα αλλά και αποτελέσματα όπως η πρόσφατη ισοπαλία με την Κηφισιά, προβληματίζουν. Η ομάδα έχει μεγάλες δυνατότητες, όμως μήπως κάτι γίνεται λάθος;
Καλές οι αδελφοποιήσεις, ωραίες οι γιορτές και ακόμα καλύτερο το φιλικό κλίμα στα πέριξ του γηπέδου και στις εξέδρες. Όμως το αποτέλεσμα δεν ήρθε για ακόμη μία φορά σε ευρωπαϊκή βραδιά και πλέον υπάρχει μόνο μία ακόμα ευκαιρία. Στις 30 Νοεμβρίου κόντρα στη Μπράιτον. Με τα τωρινά δεδομένα δεν το λες και εύκολο….
Στραβός είναι ο γιαλός λοιπόν ή στραβά αρμενίζουμε; Δεν είναι φυσικά το αποτέλεσμα με τη Μαρσέιγ αναπάντεχο, ούτε και αδικαιολόγητο. Ειδικά με βάση την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο, τόσο στη Μασσαλία, όσο και στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αν όμως το δούμε σαν μία συνέχεια με τα εντός και εκτός συνόρων αποτελέσματα, θα δούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και στην αποτελεσματικότητα. Εντυπωσιακές εμφανίσεις με Μπράιτον, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Απογοητευτικές με Πανσερραϊκό, ΟΦΗ (κυρίως) και Κηφισιά. Λίγα πράγματα και στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα στη Μασσαλία, γιατί στο β’ άλλαξαν τα αριθμητικά δεδομένα.
Μία σημαντική δικαιολογία είναι οι απουσίες. Με εξαίρεση το χθεσινό ματς, σε όλα τα προηγούμενα έλειψαν βασικά στελέχη για διαφόρους λόγους. Χθες βράδυ με τη Μαρσέιγ η ομάδα μετά από καιρό ήταν σχεδόν κομπλέ και τελικά έκανε ένα από τα χειρότερα φετινά της παιχνίδια. Άρα φταίνε πράγματι οι απουσίες;
Παράλληλα ο Ματίας Αλμέιδα παραμένει πιστός στο πλάνο του σε βαθμό εμμονής. Προτιμάει πχ να φέρει τον Σιμάνσκι στόπερ (όπως έγινε και μάλιστα επιτυχημένα στο Μπράιτον) ή κάτι αντίστοιχο, προκειμένου να μην αλλάξει τις θέσεις που έχει σχεδιάσει μέσα στο γήπεδο. Απλά αλλάζουν τα πρόσωπα. Το σύστημα ποτέ! Μήπως αυτό τον έχει κάνει εύκολα προβλέψιμο για τους αντιπάλους που τον μελετάνε και τον αφοπλίζουν;
Ένα άλλο στοιχείο που αποπροσανατολίζει είναι το επικοινωνιακό. Είδαμε για παράδειγμα στον αγώνα με την Κηφισιά την ομάδα να έχει τη νίκη στα χέρια της, να χάνει ευκαιρίες αλλά να μην τελειώνει το ματς και τελικά να το πληρώνει. Μετά το 90’ και αφού… ‘’είχε πετάξει το πουλάκι’’ θυμηθήκαμε το γκολ-οφσάιντ του Ελίασον και το πέναλτυ του Λιβάι. Διαμαρτυρίες για τη διαιτησία και τα σχετικά. Κάτι ερυθρόλευκες τακτικές θυμίζουν όλα αυτά και δεν νομίζω ότι αρέσουν σε πολλούς. Κάτι αντίστοιχο επιχειρήθηκε και μετά το πρώτο ματς στη Μασσαλία (γράφτηκαν άρθρα μέχρι και ευρωπαϊκή παράγκα…), όταν πράγματι υπήρχαν διαιτητικά λάθη. Όμως έτσι χάνεται η μπάλα! Γιατί απλά δεν βλέπουμε ότι ούτε σε εκείνο το ματς η απόδοση της ομάδας ήταν καλή.
Άρα παρατηρώντας καθαρά αγωνιστικά και κρίνοντας αποκλειστικά από τους αγώνες, κάποια (επισφαλή ίσως) συμπεράσματα μπορούν να βγουν.
Πρώτα απ΄όλα το γεγονός ότι η ομάδα ήταν εκτός Ευρώπης ουσιαστικά, ή για να το πούμε πιο σωστά από τη σεζόν 2017-18 και μετά (όταν έκανε την καλή πορεία με τον Χιμένεθ στο Europa) έπαιζε απλώς για να παίζει. Φέτος μετά από χρόνια υπάρχουν απαιτήσεις αλλά είναι φανερό ότι δύσκολα μπορεί να διαχειριστεί κάποιες καταστάσεις αυξημένων απαιτήσεων με αυτό το υλικό.
Συγκεκριμένοι παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις είναι φανερό ότι πέρσι έπιασαν το ταβάνι τους και δεν είναι δυνατό να το επαναλάβουν. Στα εντός έδρας ματς που η ομάδα έχει περισσότερη ώρα τη μπάλα στα πόδια της, δεν βρίσκει τρόπους να είναι παραγωγική. Στα χρονικά διαστήματα που το κατάφερε (πχ β΄ημίχρονο με Άγιαξ) ήταν καταλυτική η βοήθεια του κόσμου στη φοβερή έδρα της Αγιά Σοφιάς που μπορεί να λυγίσει ακόμα μεγαλύτερες ομάδες.
Με λίγα λόγια ο Ματίας Αλμέιδα οφείλει να ρίξει λίγο νερό στο κρασί του και να δει μήπως ο τρόπος που προσεγγίζει τα πράγματα, χρειάζεται μία αναθεώρηση. Οι εξελίξεις τρέχουν, οι καταστάσεις και οι ισορροπίες διαφοροποιούνται ενώ οι άμεσοι ανταγωνιστές έχουν βελτιωθεί και απειλούν με κάθε μέσο για να αναρριχηθούν στην κορυφή. Πρέπει και η ΑΕΚ να βρει τρόπο να προσαρμοστεί στις ανάγκες των φετινών της υποχρεώσεων και τα νέα δεδομένα. Ακόμη κι αν χρειαστεί να αφήσει κάτι λίγο πίσω (Ευρώπη) για να μη χάσει τα εγχώρια κεκτημένα.
Τέλος μη γίνουμε σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε τόσα χρόνια και ψάχνουμε να βρούμε αν μας αδίκησαν σε κάθε ματς. Όταν αυτό γίνει, θα το πούμε και θα το φωνάξουμε. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Θυμίζω τον περσινό αγώνα των play offs στην Τούμπα που ακυρώθηκε γκολ του Άμραμπατ στην αρχή του αγώνα χωρίς ποτέ να καταλάβει κανείς το γιατί! Στο τέλος όμως ο Αραούχο έβαλε τη γκολάρα και πήραμε μία μεγάλη νίκη(0-1) σε κρίσιμο σημείο που οδήγησε στον τίτλο.
Αυτή είναι η ΑΕΚ! Γι’αυτό είναι αλλιώς να είσαι ΑΕΚ! Μην το ξεχνάμε ποτέ!
