AEKPASSION
Η προχθεσινή κλήρωση των προκριματικών του Champions League, μπορεί να μην προκάλεσε ευφορία, αλλά άπαντες στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο έχουν την πρέπουσα νοοτροπία να την αντιμετωπίσουν.
Το μεσημέρι της Δευτέρας, η νταμπλούχος Ελλάδος «Ένωση» αντίκρισε στην οθόνη που έδειχνε το αποτέλεσμα της κλήρωσης του τρίτου προκριματικού γύρου της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, ότι θα αντιμετωπίσει μία εκ των Ντιναμό Ζάγκρεμπ ή Αστάνα. Αυτομάτως, πολλοί έκαναν λόγο για μία πολύ δύσκολη κλήρωση. Και όχι άδικα, καθώς η πρώτη είναι μια σταθερή θαμώνας των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και η δεύτερη μία αρκετά απρόβλεπτη ομάδα, η οποία παρά το γεγονός ότι προέρχεται από μία χώρα αρκετά πιο χαμηλά από την Ελλάδα στο ranking της UEFA, δεν πρέπει να την πάρεις αψήφιστα.
Ευτυχώς, στην ομάδα που ετοιμάζει ο Ματίας Αλμέιδα, υπάρχουν τρεις δυνατοί παράγοντες που καθιστούν την επιτυχία σε αυτό το γύρο πιθανή. Ο πρώτος και κυριότερος, η ομοιογένεια. Όταν έχεις διατηρήσει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κορμού που σε οδήγησε στο νταμπλ, είναι δεδομένο πως έχεις τις πιθανότητες να το επαναλάβεις (ή έστω να πάρεις έναν εκ των δύο τίτλων). Οι όποιες προσθήκες που έγιναν (Πήλιος, Πισάρο)* έγιναν για να ενισχυθεί ο δεύτερος παράγοντας, το ποιοτικό βάθος. Όταν η τρίτη αλλαγή του Πινέδα είναι ο Μάνταλος και η αντίστοιχη του Τσούμπερ είναι ο ανεβασμένος Ζίνι, τότε μιλάμε για ομάδα «Λερναία Ύδρα», με δυνατότητα κάλυψης όλων των κενών. Και φτάνουμε στον τρίτο παράγοντα, που είναι η νοοτροπία. Όπου νοοτροπία, σημειώστε την θέληση να παλεύουν οι «κιτρινόμαυροι» μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα της λήξης, δίχως να υπολογίζουν έδρα και περίσταση. Ακόμη και στο ματς-φιέστα με τον Βόλο και σε όλα τα φιλικά προετοιμασίας της φετινής χρονιάς, οι παίκτες του Αλμέιδα έδειχναν τον πιο σκληρό εαυτό τους, «στραγγαλίζοντας» όλους τους αντιπάλους τους.
Τα μοναδικά «εμπόδια» που ενδεχομένως θα συναντήσει ο «Δικέφαλος» στους αγώνες του, άσχετα από το ποιος θα είναι ο αντίπαλος, είναι η απουσία του από την Ευρώπη και ο παράγοντας τύχη. Αναμφίβολα, η πρώτη θα αποτελέσει ίσως και την κυριότερη αιτία να συμβεί το απευκταίο, παρότι στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας υπάρχουν παίκτες με παραστάσεις από αυτή (Αθανασιάδης, Βίντα, Σιντιμπέ, Τσούμπερ). Το παν όμως είναι να εφαρμοστεί μία πολύ εύστοχη ατάκα που λέγεται στην ταινία «Νέμο»: Τι είπαμε ότι κάνουμε στα δύσκολα; Κολυμπάμε! Για αυτά είναι άλλωστε φτιαγμένος. Και έχει τόσο τον άνθρωπο (Αλμέιδα) όσο και τον κόσμο να τον εμπνεύσει σε αυτή την προσπάθεια.
* Επίτηδες δεν αναφέρθηκα στον Πινέδα και τον Άμραμπατ ως προσθήκες, διότι ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο ότι και οι δύο τους θα έμεναν στον «Δικέφαλο», με κάθε κόστος. Επίσης, ακόμη αναμένεται η επιστροφή του αρχηγού Σέρχιο Αραούχο τον Σεπτέμβριο. Αν και μέχρι τότε, οι λύσεις για να καλυφθεί το κενό του είναι πολλές, όταν γυρίσει, θα μιλάμε για μία ομάδα που δεν θα ξέρει κανείς τι να περιμένει. Ακόμη, ο Ζίνι δείχνει να εξελίσσεται από έναν παίκτη που συμπληρώνει απλώς την αποστολή, σε εν δυνάμει κομμάτι του rotation. Και αυτό λέει πολλά.
