AEKPASSION
Η «Ένωση» μπαίνει πλέον δυναμικά στη νέα σεζόν, έχοντας μάθει πλέον και τους αντιπάλους στην Ευρώπη και το μόνο που της χρειάζεται είναι να παρουσιαστεί σοβαρή.
Η σεζόν 2023-2024 έχει πλέον ξεκινήσει και η πρωταθλήτρια Ελλάδος ΑΕΚ, αρχίζει την προσπάθειά της να υπερασπιστεί το νταμπλ που κατέκτησε την περασμένη χρονιά και να πραγματοποιήσει μία καλή πορεία στην Ευρώπη.
Μπορεί το δείγμα των πρώτων επίσημων αγώνων (τέσσερις για τα προκριματικά του Champions League και ένας για το πρωτάθλημα) να είναι κάπως χρήσιμο για να γίνει η όποια κριτική, είμαστε ακόμη στην αρχή. Παρά το γεγονός πως η φετινή ομάδα παρουσιάζει μία μεγάλη ομοιογένεια σε σχέση με την περσινή, η ενίσχυσή της έχει επικεντρωθεί από τη μέση και μπροστά, αλλά όχι πίσω και δη στη θέση του κεντρικού αμυντικού. Όχι ότι ο Μήτογλου και ο Χρυσόπουλος πρέπει να μπουν στο περιθώριο μονομιάς, αλλά χρειάζεται ένας ακόμη στόπερ, ο οποίος ιδανικά θα αποτελέσει συναγωνιστή των Βίντα-Μουκουντί. Η χρονιά είναι αρκετά απαιτητική ήδη και ίσως γίνει ακόμη περισσότερο τέτοια, σε περίπτωση που ο «Δικέφαλος» συνεχίσει και τον Φλεβάρη στην Ευρώπη. Για αυτό, ένας βασικός για το κέντρο της άμυνας θα ήταν μια ιδανική επιλογή. Το ίδιο ισχύει και για τον δεξιό οπισθοφύλακα. Διότι, δεδομένα πλέον, ο Σιντιμπέ δεν είναι στη φόρμα που απαιτείται. Και είναι κρίμα για έναν άλλοτε παγκόσμιο πρωταθλητή με τόσες παραστάσεις.
Βέβαια, αυτό που χρειάζεται πρώτα και κύρια η «Ένωση», είναι αυτό που γράφω στον τίτλο του παρόντος κειμένου. Σοβαρότητα. Τη χρονιά που μας πέρασε, χωρίς την πρόκληση της Ευρώπης, την διέθετε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Χάρις σε αυτή έφτασε στο νταμπλ. Πλέον όμως, η πίστα έχει αλλάξει. Διότι, ο όμιλος στον οποίο βρίσκεται στο Europa League, θα μπορούσε να βρίσκεται ένα επίπεδο πιο πάνω, στο Champions League. Και οφείλει να μην τον αντιμετωπίσει ως μία ευκαιρία για να αποκομίσει απλώς τη «χαρά της συμμετοχής». Πρέπει να φανεί ανταγωνιστική και να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητές της, έστω και για την τρίτη θέση για να συνεχίσει στο Conference. Αλλά το ίδιο πρέπει να κάνει και στην Ελλάδα. Οι άμεσοι ανταγωνιστές της, ΟΣΦΠ και ΠΑΟ, έχουν ενισχυθεί και παρουσιάζουν βελτίωση στο αγωνιστικό τους μοντέλο σε σχέση με πέρσι. Και το πρωτάθλημα προβλέπεται απίστευτα ανταγωνιστικό.
Για να είμαστε όμως εξηγημένοι, σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν αξίζει να τεθεί σε αμφισβήτηση ή ακόμη χειρότερα να ακυρωθεί αυτό που έχει πετύχει ο Ματίας Αλμέιδα. Θα κάνει και αυτός τα λάθη του, τα οποία όμως αναγνωρίζει. Ξέρει τι χρειάζεται η ομάδα του και τι όχι. Κυρίως όμως, ξέρει να έχει τους παίκτες με τους οποίους εργάζεται, σε απόλυτη ετοιμότητα και εγρήγορση. Και έχουμε δει τι έχει πετύχει με αυτό.
Κλείνοντας, η σεζόν αυτή, η οποία είναι σημαδιακή για τον Σύλλογο, καθώς συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής, μπορεί να έχει δυο όψεις. Ή την απόλυτη επιτυχία με την κατάκτηση του νταμπλ εκ νέου και μία αξιοπρεπή πορεία στην Ευρώπη ή την απόλυτη αποτυχία με την απώλεια όλων των στόχων από τον Φλεβάρη. Ίσως εν τέλει να γίνει και κάτι στη μέση. Αλλά στο χέρι όλων είναι το τι θα συμβεί. Ο «Δικέφαλος» ελέγχει πλέον τη μοίρα του. Μένει να δούμε πού θα τον οδηγήσει.
