AEKPASSION
Σχετικά
Η 19η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Η Ιστορία καταγράφει ξανά το απεχθές κι απάνθρωπο πρόσωπο των Τούρκων μια μέρα σαν σήμερα, το 1919, όταν ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Με αφορμή την σημερινή μαύρη ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, το aekpassion.gr εγκαινιάζει μία παρουσίαση σε συνέχειες με αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο του δημοσιογράφου, λαογράφου, συγγραφέα και κυρίως πρεσβευτή της Κιτρινόμαυρης Ιδέας, κ.Θοδωρή Γεωργάκη, ”ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΕΚ”.
Στο σημερινό απόσπασμα του εξαιρετικού βιβλίου με τίτλο ”Την Πατρίδα μ’έχασα” , θα διαβάσετε εκτενείς αναφορές και ιστορικά ντοκουμέντα για τις ποντιακές ρίζες της ΑΕΚ, για το ”Ποντιακό Ζάλογγο”, για την Ανατόλια, για τα Τάγματα Εργασίας και πολλά άλλα άξια αναφοράς, συνοδεύομενα με το αντίστοιχο υλικό φωτογραφικό υλικό.
Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω :
-
Την Πατρίδα μ’ έχασα…
Γενοκτονία Ποντίων… Πορεία στον θάνατο…
AEK KAI ΠΟΝΤΟΣ ΑΔΕΡΦΙΑ!
Μπορεί η κοσμαγάπητη ΑΕΚ να έλκει απ’ ευθείας την καταγωγή της απ’ την Βασιλεύουσα, όμως στην αγκαλιά της χωράει κάθε πτυχή του προσφυγικού Ελληνισμού, πόσω μάλλον το Ελληνικό στοιχείο του πανάρχαιου Ελληνικού Πόντου! Γιατί επί εικοσιοκτώ αιώνες ο Ελληνισμός έζησε, έδρασε και μεγαλούργησε στα παράλια της Μαύρης θάλασσας δημιουργόντας έναν εκλεπτυσμένο πολιτισμό, αλλά και ξακουστές πόλεις, όπως η Σινώπη, η Αμισσός, η Αμάσεια, η Τραπεζούντα, η Κερασούντα, τα Κοτύωρα και τόσες μικρότερες κοιτίδες, όλες ενός Ελληνισμού, που έσφιζε δημιουργικά. Ολόκληρο αυτό το Ελληνικό οικοδόμημα και στοιχείο του Πόντου ήταν ο τελικός στόχος των τούρκων ακόμη απ’ την μάχη του Ματζικέρτ το 1071 μ. Χ, για να αρχίσει, ουσιαστικά, ο αφανισμός του το 1908 και εφεξής με το Κίνημα των Νεότουρκων, το οποίο επιθυμούσε μια καθαρόαιμη τουρκική επικράτεια σε ολόκληρη την Μικρά Ασία και σίγουρα ο πανάρχαιος Ελληνισμός του Πόντου ήταν το μεγάλο τους αγκάθι στον παντουρκισμό… Ξεκίνησαν, έτσι, συνεπικουρούμενοι, δυστυχώς, κυρίως απ’ την Γερμανία της εποχής, το μεγάλο τους εγχείρημα, το οποίο, προκειμένου να μην προκαλέσει την μήνι του πολιτισμένου τότε κόσμου, πήρε την μορφή του ΛΕΥΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, με τα περίφημα τάγματα εργασίας, με τα ατέλειωτα κομβόϊ προσφύγων σε ατέρμονες και άγνωστες διαδρομές στην ενδοχώρα της Τουρκίας, όπου ελάχιστοι δύσμοιροι Πόντιοι κατάφερναν να φτάσουν στον συνεχώς μεταβαλλόμενο τόπο προορισμού απ’ τους τούρκους… Τριακόσιες πενήντα χιλιάδες Πόντιοι αφανίστηκαν, ξέχωρα από όσους γνώρισαν την τούρκικη κρεμάλα…
ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ <<ΖΑΛΟΓΓΟ>> ΣΤΟ ΟΤ ΚΑΓΙΑ…
Στις αρχές του 1917 το περίφημο ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ, το οποίο στα βουνά πολεμούσε, χωρίς καμία βοήθεια ούτε απ’ την Μητέρα Ελλάδα, τον τούρκικο επεκτατισμό, ήταν στην άνθησή του, δημιουργόντας πολλά προβλήματα στους νεότουρκους. Σπουδαίοι Πόντιοι αντάρτες, όπως ο Αντώνης Χατζηελευθερίου, ο Στυλιανός Κοσμίδης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Βασίλης Τσαουσίδης, ο Ευκλείδης Κουρτίδης, ο Κώστας Παπάζογλου, ο Γιώργος Καραβασίλογλου, ο Κώστας Δεληγιάνογλου, και τόσοι άλλοι ατρόμητοι πολεμιστές, πάλευαν στα άγρια βουνά της Ανατολίας για το αυτονόητο, να διατηρήσουν τις πανάρχαιες πατρογονικές τους ελληνικότατες ρίζες. Απρίλης του 1917, οι τρεις τελευταίοι των παραπάνω Ποντίων αρχηγών – ανταρτών, μαζί με ενενήντα συντρόφους τους, κυνηγημένοι από τριακόσιους πενήντα τούρκους χωροφύλακες με αρχηγό τον περίφημο Νταλίπ Τσαούς, φοβερό διώκτη των Ελλήνων, κατέφυγαν στο λεγόμενο ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, όπου τους ακολούθησαν ακόμη άλλοι εξακόσιοι Πόντιοι ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα. Στις εκκλήσεις των τούρκων χωροφυλάκων να παραδοθούν απάντησαν με πυρ! Φτάνει τότε ένα τούρκικο τάγμα και σφοδρή ακολούθησε μάχη μέχρι που τέλειωσαν τα πυρομαχικά των Ποντίων… Και τότε… Τότε αποφασίστηκε το ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΑΛΟΓΟ… Όλοι οι μαχητές αποφάσισσαν να αλληλοσκοτωθούν, για να μην παραδοθούν στα χέρια των τούρκων… Ο τελευταίος, ο εκ των αρχηγών, Γιώργος Καραβασίλογλου αυτοκτόνησε… Τα γυναικόπαιδα όλα μπήκαν σε τάγμα πορείας προς την Κασταμονή, η οποία βρίσκονταν τριακόσια χιλιόμετρα μακριά… Στον τελικό προορισμό έφτασαν μόνο ογδόντα τρεις, που μπόρεσαν να επιβιώσουν…
Ένας τέτοιος ηρωικός λαός, ένα τέτοιο ελληνικό πρωτοϋλικό, πώς να βγει έξω απ’ την ΠΑΝΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗ ΟΜΠΡΕΛΛΑ ΤΗΣ ΑΕΚ; Πώς να μην κρατήσει στην προσφυγομάνα αγκαλιά της και τούτο το αιματοβαμμένο, το μαρτυρικό κομμάτι του Ελληνισμού; Η ΑΕΚ της πλατιάς αγκάλης τιμά κάθε χρόνο στις 19 του Μάη την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ! Τιμά την ομοαίματη Ποντιακή φυλή και θυμάται… Θυμάται, για να μην περάσει η μνήμη αξόδιαστη… Να μην ξεφτίσει το όνειρο… Να τιμηθούν οι μάρτυρες… Όπως ακριβώς παραγγέλει ένας εκλεκτός Πόντιος της Μεγαλονήσου, ο αρχηγός της ΕΔΕΚ, ο αείμνηστος Βάσος Λυσσαρίδης στους στίχους του:
<<Oι γενιές που είναι θαμμένες στα πολυχιλιόχρονα χώματα
Παραμένουν φρουροί της μνήμης και απαιτούν δικαίωση
Και γι αυτήν θα αγωνισθούμε ως το τέλος
Καταραμένος να παραμείνω στην αιωνιότητα
Αν ξεχάσω…
Το περήφανο βλέμμα του αδούλωτου Πόντιου
Τη λαλιά που φιμώθηκε και ξαναζωντάνεψε στην εξορία
Τις ρίζες που αρνούνται να πεθάνουν…>>
Η ΑΕΚ δεν ξεχνά την 19η Μαϊου του 1919… Τιμά την μνήμη τριακοσίων πενήντα χιλιάδων σφαγιασθέντων Ποντίων…
Όταν οι μνήμες σαν σπαθιά περονιάζουν την ψυχή και γυρεύουν αναπαμό… Όταν ο πόνος περνά στις γειτονιές της ιερής μνήμης, τότε η φαντασία δημιουργεί… Εμπνευσμένο σκίτσο με το αρχικό γράμμα G της Γενοκτονίας απ’ τις <<τρελές μανάδες>>, που είδαν συντετριμένες τα παιδιά τους στις αγχόνες των Κεμαλιστών εθνικιστών και παραφρόνησαν… Που άφησαν πίσω τα ιερά τους μαγνάδια τάμα και φυλαχτό στη γη της Τραπεζούντας, της Αμισσού, της Αμάσσειας,, των Κοτυώρων, αλλά και της Σμύρνης, της Πέργαμος, της Φιλάδέλφειας και τ’ Αϊβαλιού…
Η ιστορική Ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα του Κολεγίου <<ΑΝΑΤΟΛΙΑ>> της Μερζιφούντας, με την άσπρη και μπλέ ριγέ φανέλα των Ελληνικών χρωμάτων και το <<Π>, Πόντος για έμβλημα. Γι αυτά τα δύο Ελληνικότατα στοιχεία τους οι Κεμαλιστές εθνοκαθαριστές τους καταδίκασαν για εσχάτη προδοσία στις 12 Φλεβάρη 1921 και τον Ιούνιο του ίδιου έτους τους κρέμασαν στην Αμάσεια, μαζί με δεκάδες ακόμη έλληνες του Μαρτυρικού Πόντου…
Γη του αιμάτου και του πόνου…
Γη των μύριων αναστεναγμών…
Γη του Πόντου και των Αλησμόνητων Πατρίδων…
Στις ζωές μας σαν αγύριστο ποτάμι κυλάτε…
Πάντα τη μνήμη, στις εκβολές των καρδιών μας ναυλοχείτε…
Πάντα ο νους στα ικριωμένα σας σώματα φωλιάζει…
Ρωμαλεότερος απ’ τον πόνο…
Κραταιότερος απ’ του αιμάτου τις ροές…
Θ. Γ
8
Bαδίζοντας στα βήματα του αφανισμού… Bαδίζοντας στα χνάρια του πεπρωμένου με το βυσταρούδι της αγκαλιά… Οδηγώντας αυτή τη νέα ζωή μακριά απ’ το σπινθηροβόλο της αφήγημα, στα τάρταρα της κόλασης, πριν καν λουστεί στο φως του ήλιου… Ξεκινώντας την μεγάλη πορεία προς το Εσταυρωμένον Έαρ της ψυχής και της Φυλής… H εντολή των δύο τούρκων εθνικιστών ηγετών Εμβέρ και Ταλαάτ ήταν σαφέστατη… <<Άμεσος εξόντωσις μόνον των ανδρών, (Ελλήνων), των πόλεων από 14 έως 60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικοπαίδων των χωρίων εις ενδότερα της Ανατολής, με πρόγραμμα σφαγής και εξοντώσεως…>> Στις 5 Απρίλη 1921 έγινε η πρώτη αποστολή με 340 Πόντιους, άπαντες φονεύθηκαν καθ’ οδόν. Στις 4 Ιουνίου αποστολή με 1040 άτομα, εκ των οποίων φονεύθηκαν 701. Στις 5 Ιουνίου αποστολή 677 ατόμων, φονεύθηκαν καθ’ οδόν όλοι. Στις 7 Ιουνίου 1921, αποστολή 1085 ατόμων, φονεύθηκαν 855. Στις 12 Ιουνίου 626 άτομα, φονεύθηκαν όλα. Συνολικά απ’ την Αμισσό συνελήφθησαν για να σταλούν στην Ανατολή 5176 άτομα, εκ των οποίων φονεύθηκαν 2588! Απ’ την Μπάφρα 2131 άτομα τα οποία κάηκαν όλα στο χωριό Μουαμλί! Απ’ την Αλατσάμ 268 Έλληνες! (Κωνσταντίνου Βοβολίνη: <<H Eκκλησία στους Απελευθερωτικούς Αγώνες>>, Σελίδα 248). Ένα μικρό δείγμα…
Τα περίφημα ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΓΑΣΙΑΣ των τούρκων εθνικιστών, που οδήγησαν χιλιάδες Ρωμιούς στα βάθη της Ασίας… Ένα <<θαυμάσιο>> εγχείρημα Γενοκτονίας, αφού ελάχιστοι επέζησαν από τούτο το οθωμανικό μένος για εθνοκάθαρση και κυρίως των ορθόδοξων πλυθυσμών… Στην φωτογραφία οι ένεοπλοι τούρκοι χωροφύλακες οδηγούν σαν πρόβατα επι σφαγήν τους άμοιρους Έληνες της Μικράς Ασίας… Πορεία προς τον θάνατο…
Δρόμε της θυσίας και του αφανισμού
Δρόμε του μεγάλου ξεριζωμού
Ποτάμι της αγύριστης διαδρομής…
Τις μνήμες καλέστε κοντά σας… Τίποτα μη λησμονηθεί…
Μαρτύριο της φυλής… Πορεία στον δικό μας Γολγοθά
Σαν χάραξε της μεγάλης λύπης η ημέρα
τραγικά τα βήματα στο άγνωστο μας οδηγούν…
Σπλάχνα μου ταραχτείτε…
Χέρια μου σηκωθείτε ψηλά στον ουρανό…
Τούτο το απάνθρωπο μαρτύριο κρατάτε μνήμες ζωντανό…
Θ. Γ
Σταύρος Παπαβραμίδης! Ο υπεραιωνόβιος Πόντιος πρόσφυγας πρώτης γενιάς με τον Δημήτρη Μελισσανίδη στην εκδήλωση το 2018 για το Ιστορικό Μουσείο της ΑΕΚ σαν ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ! Γεννήθηκε το 1915 στον Πόντο κα μόλις οκτώ χρονών πήρε με την οικογένειά του τον δρόμο της προσφυγιάς! Ένας Πόντιος έμβληματικός και σύμβολο αυτής της άλλης Ελλάδας του πόνου και του ξεριζωμού!
Των δίσεκτων χρόνων μνήμες, της φωτιάς λαμπαδιάσματα
Της μάνας αναφιλητό και του πατέρα στεναγμός
Σαν στη ζήση μας ρομφαίες μπήκατε
Ποτέ δεν κινάτε το νου απ’ τις Αξέχαστες Πατρίδες!
Εκεί… Το πρώτο δάκρυ της Ανάστασης να καρτεράτε…
Εκεί… Που η γη βρυχάται και ριζοβολά στο πέρασμα των αιώνων…
Σε τούτα τα χώματα της Άγιας Ρωμιοσύνης…
Θ.Γ
